هدف: بررسی کارکردهای اجرایی در افراد تحت درمان نگهدارنده با متادون.
روش: نمونۀ مورد مطالعۀ این پژوهش ۲۵ بیمار تحت درمان نگهدارنده با متادون (گروه آزمایش)، ۲۵ فرد بهنجار (بدون سابقۀ مصرف مواد) و ۲۵ بیمار در حال پرهیز و محرومیت از مواد (دو گروه کنترل) بودند. سه گروه در متغیرهای سن، جنس و تحصیلات همتا شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامۀ افسردگی بک، پرسشنامۀ اضطراب حالتی – صفتی اسپیلبرگر و آزمون دسته ­بندی کارت­‌های ویسکانسین بود.
یافته ­ها: نتایج پژوهش نشان داد که بیماران دریافت ­کنندۀ متادون، نسبت به دو گروه دیگر، در آزمون دسته‌­بندی کارت­‌های ویسکانسین عملکرد ضعیف­‌تری دارند. در حالی که مقایسۀ داده‌­های دو گروه بهبودیافته و بهنجار حاکی از آن بود که عملکرد آنها در آزمون دسته‌­بندی کارت‌­های ویسکانسین تفاوتی ندارد.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش با یافته­ های قبلی همخوانی دارد و نشان می دهد که افراد مصرف­ کنندۀ متادون از مشکلات شناختی آشکاری رنج می‌­برند.