دوره 10، شماره 1 - ( بهار 1387 )
جلد 10 شماره 1 صفحات 36-29 |
برگشت به فهرست نسخه ها
زهرا مکملی* 
1، محمدرضا عابدی1 ، محتبی مرتضوی2
1، محمدرضا عابدی1 ، محتبی مرتضوی2
1- دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
2- مرکز درمانی امام جواد (ع) اصفهان، اصفهان، ایران.
2- مرکز درمانی امام جواد (ع) اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (2422 مشاهده)
هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش روش خوددرمانی شناختی-رفتاری بر کاهش علایم اختلال وسواسی– اجباری در بیماران سرپایی مراجعه کننده به مراکز خدمات روان‌شناختی اصفهان اجرا گردید.
روش: ۱۰ بیمار مبتلا به اختلال وسواسی– اجباری به روش تصادفی زمانی از میان جامعه پژوهش انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه پنج نفره شامل یک گروه آزمایشی و یک گروه شاهد قرار گرفتند. پرسشنامه وسواسی– اجباری مادزلی به عنوان پیش‌آزمون در مورد دو گروه اجرا شد. گروه آزمایشی به مدت دو هفته آموزش روش خوددرمانی شناختی – رفتاری را دریافت کردند و آزمودنی‌های گروه شاهد در فهرست انتظار قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش روش خوددرمانی به شیوه شناختی– رفتاری در گروه آزمایشی، باعث کاهش معنادار علایم اختلال وسواسی – اجباری (نسبت به گروه شاهد) در مرحله پس‌آزمون شده است (p<۰/۰۰۵).
نتیجه‌گیری: آموزش روش خوددرمانی شناختی – رفتاری ممکن است در بهبود علایم اختلال وسواسی– اجباری مؤثر باشد.
روش: ۱۰ بیمار مبتلا به اختلال وسواسی– اجباری به روش تصادفی زمانی از میان جامعه پژوهش انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه پنج نفره شامل یک گروه آزمایشی و یک گروه شاهد قرار گرفتند. پرسشنامه وسواسی– اجباری مادزلی به عنوان پیش‌آزمون در مورد دو گروه اجرا شد. گروه آزمایشی به مدت دو هفته آموزش روش خوددرمانی شناختی – رفتاری را دریافت کردند و آزمودنی‌های گروه شاهد در فهرست انتظار قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش روش خوددرمانی به شیوه شناختی– رفتاری در گروه آزمایشی، باعث کاهش معنادار علایم اختلال وسواسی – اجباری (نسبت به گروه شاهد) در مرحله پس‌آزمون شده است (p<۰/۰۰۵).
نتیجه‌گیری: آموزش روش خوددرمانی شناختی – رفتاری ممکن است در بهبود علایم اختلال وسواسی– اجباری مؤثر باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1386/7/2 | پذیرش: 1386/10/21 | انتشار: 1387/1/1
دریافت: 1386/7/2 | پذیرش: 1386/10/21 | انتشار: 1387/1/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |