دوره 13، شماره 4 - ( زمستان 1390 )
جلد 13 شماره 4 صفحات 1-18 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشیار زبانشناسی و علوم شناختی زبان دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- کارشناس ارشد زبانشناسی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- کارشناس ارشد زبانشناسی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (1914 مشاهده)
هدف: نام اندامها بخشی از تن هستند که از محورهای شناخت انسان محسوب میگردد. پژوهش حاضر بررسی کیفی کمّی نام اندام ها در زبان های فارسی و انگلیسی است. این پژوهش از یک سو به توصیف و تحلیل آماری شیوه کاربرد نام اندام ها در این دو زبان می پردازد و از سوی دیگر تحلیل شناختی آنها را در بستر تفاوتهای فرهنگی می کاود.
روش: این پژوهش پیکره بنیاد بوده و ماهیت روش، توصیف آماری وتحلیل شناختی است. پیکره های مورد بررسی در این پژوهش فرهنگ سخن، امثال و حکَم دهخدا، فرهنگ اصطلاحات انگلیسی آکسفورد و فرهنگ ضر بالمثل های انگلیسی آکسفورد می باشد. نام اندام ها نیز محدود به حوزۀ سر می باشند. ابزار توصیف کمّی نیز مجذور خی میباشد و ابزار تحلیل کیفی مجموعۀ مفاهیم استعاره محور زبان شناسی شناختی است.
یافته ها: نتایج نشان می دهد که نام اندام های مورد بررسی در هر دو زبان در اصطلاحات و ضر بالمثل ها، بنیاد گسترش معنایی در مفهوم سازی حوزۀ مقصد است و تفاوت های اصلی در دو حوزۀ بسط معنائی و ابزار زبانی به کار گرفته شده در این دو زبان است. همچنین مشخص شد فعل به عنوان فعال ترین عنصر در مفهوم سازی حوز ههای مقصد در همراهی با نام اندام ها مشارکت دارد.
نتیجه گیری: اگر چه شناخت اندام محور مجموعه ای از امکانات همگانی زبانی را می سازد، لیکن نوع استعاره سازی و ابزار تجلی زبانی آن از زبانی به زبان دیگر متفاوت است.
روش: این پژوهش پیکره بنیاد بوده و ماهیت روش، توصیف آماری وتحلیل شناختی است. پیکره های مورد بررسی در این پژوهش فرهنگ سخن، امثال و حکَم دهخدا، فرهنگ اصطلاحات انگلیسی آکسفورد و فرهنگ ضر بالمثل های انگلیسی آکسفورد می باشد. نام اندام ها نیز محدود به حوزۀ سر می باشند. ابزار توصیف کمّی نیز مجذور خی میباشد و ابزار تحلیل کیفی مجموعۀ مفاهیم استعاره محور زبان شناسی شناختی است.
یافته ها: نتایج نشان می دهد که نام اندام های مورد بررسی در هر دو زبان در اصطلاحات و ضر بالمثل ها، بنیاد گسترش معنایی در مفهوم سازی حوزۀ مقصد است و تفاوت های اصلی در دو حوزۀ بسط معنائی و ابزار زبانی به کار گرفته شده در این دو زبان است. همچنین مشخص شد فعل به عنوان فعال ترین عنصر در مفهوم سازی حوز ههای مقصد در همراهی با نام اندام ها مشارکت دارد.
نتیجه گیری: اگر چه شناخت اندام محور مجموعه ای از امکانات همگانی زبانی را می سازد، لیکن نوع استعاره سازی و ابزار تجلی زبانی آن از زبانی به زبان دیگر متفاوت است.