دوره 13، شماره 3 - ( پاییز 1390 )
جلد 13 شماره 3 صفحات 40-33 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مرضیه نظری بدیع* 
1، کریم عسگری2 ، مسعود امینی3 ، احمد عابدی4
1، کریم عسگری2 ، مسعود امینی3 ، احمد عابدی4
1- روانشناسی بالینی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
2- استادیار گروه روانشناسی بالینی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
3- استاد دانشکدۀ پزشکی، فوق تخصص غدد و متابولیسم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
4- استادیار گروه کودکان با نیازهای خاص دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
2- استادیار گروه روانشناسی بالینی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
3- استاد دانشکدۀ پزشکی، فوق تخصص غدد و متابولیسم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
4- استادیار گروه کودکان با نیازهای خاص دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (3000 مشاهده)
هدف: دیابت نوع دو در کاهش شناختی بیماران مبتلا به این نوع دیابت و نیز بروز بیماری آلزایمر عامل مهمی به شمار می رود. اهداف این مطالعه ارزیابی بدکارکردی های شناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو در مقایسه با بیماران پیش دیابتی و افراد سالم ونیز دادن بینش نسبت به بدکارکردی های شناختی در مراحل اولیۀ بیماری (مرحلۀ پیش دیابتی) است.
روش: نمونه های این مطالعه ۳۲ بیمار دیابتی نوع دو، ۲۸ بیمار پی شدیابتی و ۳۰ آزمودنی سالم بود. فرض این است که امکان دارد عملکردهای شناختی بیماران دیابتی نوع دو، بیماران پی شدیابتی وافراد سالم تفاوت هایی داشته باشد. عملکردهای شناختی با آزمون جمع کردن اعداد متوالی به صورت شنیداری، آزمون تصویر پیچیدۀ آندره ری و خرده آزمون مقیاس تجدید نظر شدۀ وکسلر بزرگسالان ارزیابی شد.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که بیماران دیابتی نوع دو، بیماران پیش دیابتی و افراد سالم از نظر حافظه و پردازش اطلاعات تفاوت های معناداری دارند(۰/۰۵).
نتیجه گیری: نتایج حاکی از وجود تفاوت های معنادار میان بیماران دیابتی نوع دو، بیماران پیش دیابتی و افراد سالم است که این خود اهمیت بازبینی حالات عصب روانشناختی و کنترل سطح قند خون این بیماران را نشان می دهد. مطالعات متعدد تأثیر دیابت نوع دو را بر عملکردهای شناختی گزارش کرده اند. یافته های این مطالعه با تأکیدات مطالعات پیشین در مورد اینکه بیماران دیابتی نوع دو و بیماران پیش دیابتی کاهش عملکرد شناختی را تجربه م یکنند، هماهنگ است.
روش: نمونه های این مطالعه ۳۲ بیمار دیابتی نوع دو، ۲۸ بیمار پی شدیابتی و ۳۰ آزمودنی سالم بود. فرض این است که امکان دارد عملکردهای شناختی بیماران دیابتی نوع دو، بیماران پی شدیابتی وافراد سالم تفاوت هایی داشته باشد. عملکردهای شناختی با آزمون جمع کردن اعداد متوالی به صورت شنیداری، آزمون تصویر پیچیدۀ آندره ری و خرده آزمون مقیاس تجدید نظر شدۀ وکسلر بزرگسالان ارزیابی شد.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که بیماران دیابتی نوع دو، بیماران پیش دیابتی و افراد سالم از نظر حافظه و پردازش اطلاعات تفاوت های معناداری دارند(۰/۰۵).
نتیجه گیری: نتایج حاکی از وجود تفاوت های معنادار میان بیماران دیابتی نوع دو، بیماران پیش دیابتی و افراد سالم است که این خود اهمیت بازبینی حالات عصب روانشناختی و کنترل سطح قند خون این بیماران را نشان می دهد. مطالعات متعدد تأثیر دیابت نوع دو را بر عملکردهای شناختی گزارش کرده اند. یافته های این مطالعه با تأکیدات مطالعات پیشین در مورد اینکه بیماران دیابتی نوع دو و بیماران پیش دیابتی کاهش عملکرد شناختی را تجربه م یکنند، هماهنگ است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |