دوره 13، شماره 3 - ( پاییز 1390 )                   جلد 13 شماره 3 صفحات 8-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشیار، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی- تهران؛ پژوهشکده علوم شناختی، تهران، ایران.
2- آموزش و پرورش استان قم
3- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد غرب تهران، تهران، ایران
4- استادیار، پژوهشکده خانواده، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
5- دانش 􀀯􀀯 جوی دکتری روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده:   (2342 مشاهده)
هدف: این پژوهش با هدف انطباق فرم کوتاه «مقیاس گنجینه واژگان تصویری بریتانیایی » (BPVS) با زبان پارسی و تعیین اعتبار و روایی «مقیاس گنجینه واژگان تصویری پارسی » (PPVS) انجام شده است.
روش: جامعه آماری پژوهش حاضر را دختران و پسران مقطع پیش دبستانی واقع در مدارس و مهدهای کود ک شهرستان قم تشکیل م یدادند. از این تعداد، ۱۰۰ کودک ۶ ساله (۵۰ دختر) در مرحله مقدماتی مطالعه به صورت تصادفی انتخاب شدند. در مرحله اصلی مطالعه، با توجه به توزیع جمعیت این کودکان بر حسب سن، جنسیت و ناحیه آموزش و پرورش، با روش نمون هگیری سهمیه ای، ۴۱۰ کودک ۵ و ۶ ساله ( ۱۹۸ دختر) انتخاب شدند. گروه های نمونه در دو مرحلۀ مطالعه، به مقیاس PPVS پاسخ دادند.
یافته ها: در مرحله مقدماتی درجه دشواری و قدرت تمیز مواد و گزین ههای هر ماده بررسی شد. تحلیل یافته ها نشان داد که توزیع فراوانی، دارای چولگی منفی است و میانگین و نمای توزیع نیز بر هم منطبق نیستند. در مطالعه اصلی، ۶ ماده از فرم بلند BPVS به مجموعه مواد اضافه شد تا در صورت لزوم جایگزین شوند. پس از بررسی نقش حذف هر ماده در افزایش روایی مقیاس و با جایگزینی تعدادی از مواد، مقدار آلفای کرونباخ به مقدار ۰/۵۹ رسید. اعتبار افتراقی این مقیاس از طریق مقایسه میانگین نمرات کودکان متعلق به گروه های سنی متفاوت تعیین شد. همچنین اعتبار محتوی نیز با ارائه مواد و گزینه های مقیاس به متخصصان صاحب نظر در هر دو مرحله مقدماتی و اصلی مورد تایید قرار گرفت.
نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان م یدهد که فرم کوتاه PPVS می تواند به عنوان یک ابزار معتبر و روا برای مقاصد آموزشی، تحصیلی و بالینی به کار برده شود.
متن کامل [PDF 614 kb]   (830 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1390/3/1 | پذیرش: 1390/5/1 | انتشار: 1390/7/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.