هدف: داشتن اطلاعات دربارۀ فرایندهای عصب شناختی در اختلالات شخصیت مرزی و اسکیزوتایپی می تواند به مفهوم پردازی از الگوی شخصیت مرزی و اسکیزوتایپی، هم در چهارچوب سبک های شناختی و هم شرایط رفتاری که اختلال از آن ناشی میشود، کمک کند. با توجه به ارتباط صفات مرزی و اسکیزوتایپی و وجود ویژگی های تشخیصی مشترک در هر دو اختلال، چنین فرض شد که افراد مبتلا به این دو اختلال در مجموعه عملکردهای عصبشناختی نقایص مشابهی دارند. برای بررسی این فرض، نیمرخ عصب روانشناختی حافظۀ رویدادی و معنایی این بیماران مقایسه شد
روش: در این پژوهش،۲۰ فرد سالم، ۲۰ فرد دارای اختلال شخصیت مرزی و ۱۶ فرد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی که از بین بیماران بیمارستانها و کلینیک های روانشناسی، به صورت در دسترس، انتخاب شده بودند به وسیلۀ ارزیابی های عصب شناختی حافظه (حافظۀ معنایی و رویدادی) بررسی شدند.
یافته ها: نتایج تحلیل واریانس یکراهه نشان داد که دو گروه مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال شخصیت اسکیزوتایپی در ابعاد حافظۀ رویدادی و معنایی تفاوت معناداری با گروه سالم دارند. این نتایج نشان دهندۀ نقص این دو گروه بیمار در حوزه هایی از حافظه است.
نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که مبتلایان به اختلال شخصیت مرزی و اسکیزوتایپی، با توجه به نقایصشان در کارکردهای حافظۀ معنایی و عملکرد بدون نقص در حافظۀ رویدادی میتوانند با نیمرخ عصب شناختی مشابهی در حیطۀ حافظه توصیف شوند.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1393/8/12 | پذیرش: 1393/11/8 | انتشار: 1394/1/1