دوره 15، شماره 2 - ( تابستان 1392 )
جلد 15 شماره 2 صفحات 31-20 |
برگشت به فهرست نسخه ها
فرانک بیدآباد* 
1، حسین زارع2 ، رضا کرمی‌نوری3
1، حسین زارع2 ، رضا کرمی‌نوری3
1- روانشناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
2- استاد گروه روانشناسی دانشگاه پیام‌نور، تهران، ایران.
3- استاد گروه روانشناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2- استاد گروه روانشناسی دانشگاه پیام‌نور، تهران، ایران.
3- استاد گروه روانشناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده: (2901 مشاهده)
مقدمه: یادآوری علاوه بر قدرت حافظه و روش یادگیری، حاصل شرایط یادگیری، شرایط آزمون و عملکرد متقابل این دو است. این پژوهش با دستکاری در شرایط آزمون به بررسی اثر فشار زمان در حین مرور و نیز اثر تغییر در ترتیب اجرای آزمون می‌پردازد.
روش: ۱۶۶ دانش‌آموز با روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای به‌طور تصادفی انتخاب و در هشت آزمون یادآوری شرکت داده شدند. برای ایجاد فشار زمان، به مرور هر واژه زمان محدودی اختصاص داده شد. همچنین برای بررسی اثر ترتیب آزمون، گروه اول ابتدا از مرور نگهدارنده و سپس از مرور بسط‌دهنده استفاده کرد و گروه دوم همین روش را با ترتیب معکوس انجام داد. آزمون حافظۀ عملی و کلامی نیز به همین نحو اجرا شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد فشار زمان به طور معنادار موجب کاهش عملکرد مرور بسط‌دهنده (در مقایسه با مرور نگهدارنده) در یادآوری واژگان شده است. همچنین اجرای مرور نگهدارنده (به عنوان اولین آزمون) موجب افزایش معناداری در عملکرد این مرور بر یادآوری شد اما برتری حافظۀ عملی بر کلامی در فشار زمان و ترتیب‌های متفاوت همچنان بارز بود.
نتیجه‌گیری: اگرچه مرور بسط‌دهنده راهکار مؤثری در یادگیری است، اما از آنجاکه به منابع ذهنی و زمانی بیشتری نیاز دارد، عملکرد آن در شرایط فشار زمان کاهش مییابد. از سوی دیگر، اثر تازگی آزمون بر مرور نگهدارنده ،که نیاز به پردازش اطلاعات کمتری دارد، فزاینده است. رمزگردانی غنی(در مقایسه با تکلیف کلامی) از طریق ایجاد تجارب جسمی و حسی متفاوت باعث عملکرد بهتر تکلیف عملی در یادآوری آزاد میشود.
روش: ۱۶۶ دانش‌آموز با روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای به‌طور تصادفی انتخاب و در هشت آزمون یادآوری شرکت داده شدند. برای ایجاد فشار زمان، به مرور هر واژه زمان محدودی اختصاص داده شد. همچنین برای بررسی اثر ترتیب آزمون، گروه اول ابتدا از مرور نگهدارنده و سپس از مرور بسط‌دهنده استفاده کرد و گروه دوم همین روش را با ترتیب معکوس انجام داد. آزمون حافظۀ عملی و کلامی نیز به همین نحو اجرا شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد فشار زمان به طور معنادار موجب کاهش عملکرد مرور بسط‌دهنده (در مقایسه با مرور نگهدارنده) در یادآوری واژگان شده است. همچنین اجرای مرور نگهدارنده (به عنوان اولین آزمون) موجب افزایش معناداری در عملکرد این مرور بر یادآوری شد اما برتری حافظۀ عملی بر کلامی در فشار زمان و ترتیب‌های متفاوت همچنان بارز بود.
نتیجه‌گیری: اگرچه مرور بسط‌دهنده راهکار مؤثری در یادگیری است، اما از آنجاکه به منابع ذهنی و زمانی بیشتری نیاز دارد، عملکرد آن در شرایط فشار زمان کاهش مییابد. از سوی دیگر، اثر تازگی آزمون بر مرور نگهدارنده ،که نیاز به پردازش اطلاعات کمتری دارد، فزاینده است. رمزگردانی غنی(در مقایسه با تکلیف کلامی) از طریق ایجاد تجارب جسمی و حسی متفاوت باعث عملکرد بهتر تکلیف عملی در یادآوری آزاد میشود.
واژه‌های کلیدی: یادآوری آزاد، مرور نگهدارنده، مرور بسط‌دهنده، حافظۀ عملی و کلامی، فشارزمان، ترتیب آزمون
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1391/12/1 | پذیرش: 1392/2/1 | انتشار: 1392/4/1
دریافت: 1391/12/1 | پذیرش: 1392/2/1 | انتشار: 1392/4/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |