یکشنبه 4 خرداد 1404
| English
دوره 15، شماره 4 - ( زمستان 1392 )
جلد 15 شماره 4 صفحات 7-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Moosavian E, Hadianfard H. Investigating The Role Of Facial Emotion Recognition As An Independent Function From Cognitive Performance In Patients With Schizophrenia. Advances in Cognitive Sciences 2014; 15 (4) :1-7
URL: http://icssjournal.ir/article-1-204-fa.html
URL: http://icssjournal.ir/article-1-204-fa.html
موسویان الهام، هادیان فرد حبیب. بررسی نقش بازشناسی هیجان در چهره به عنوان عملکردی مستقل از کارکردهای شناختی در افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا. تازه های علوم شناختی. 1392; 15 (4) :1-7
1- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روان-شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
2- استادیار، دکترای روانشناسی، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
2- استادیار، دکترای روانشناسی، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (2784 مشاهده)
هدف: پژوهش‌ها دربارۀ اینکه نقص بیماران اسکیزوفرنیا در بازشناسی هیجان در چهره، بخشی از بدکارکردی عملکردهای شناختی است یا خود اختلالی مجزا محسوب میشود، هنوز به نتیجۀ مشخصی نرسیده اند. بنابراین هدف اصلی پژوهش پیشِ رو این است که با نگاهی تازه به این مسأله بتواند نتایج ضد و نقیض پژوهش های پیشین را تا حدی توجیه کند؛ با این فرض که بازشناسی هیجان در چهره کارکردی مستقل و مجزاست، اگرچه بازشناسی صحیح نیازمند عملکرد درست کارکردهای شناختی مرتبط است.
روش: گروه نمونۀ این پژوهش ۵۵ بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا بود. کارکردهای شناختی با خرده‌آزمون‌های تداعی زوجهای کلامی از مقیاس تجدیدنظر شدۀ حافظۀ و کسلر، خردهآزمون تنظیم تصاویر از مقیاس هوش وکسلر و آزمون نگهداری پیوسته سنجش شدند. بازشناسی هیجان در چهره نیز با تصاویر هیجانی چهرۀ اکمن و فرایزن (۱۹۷۶) بررسی شد.
یافته ها: یافته ها نشان دادند که تمامی متغیرها با هم همبستگی مثبت و معناداری دارند (۰/۰۰۱ p<). از سوی دیگر، نتایج آزمون t نیز نشان داد که کارکردهای شناختی بیماران اسکیزوفرنیا (که عملکرد ضعیفی در بازشناسی هیجان در چهره داشتند) در مقایسه با گروه دیگر بیماران که در آن مؤلفه عملکرد بهتری داشتند تفاوت معناداری ندارد.
نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهشی حاضر در راستای فرضیۀ پژوهش است؛ بر اساس این فرضیه، بازشناسی هیجان در عین حال که خود عملکردی مستقل است، به کارکرد صحیح عملکردهای شناختی مرتبط نیاز دارد. این نتیجه دلالت درمانی مهمی به منظور بهبود بازشناسی هیجان در چهره به عنوان کارکردی مستقل به دست می‌دهد.
روش: گروه نمونۀ این پژوهش ۵۵ بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا بود. کارکردهای شناختی با خرده‌آزمون‌های تداعی زوجهای کلامی از مقیاس تجدیدنظر شدۀ حافظۀ و کسلر، خردهآزمون تنظیم تصاویر از مقیاس هوش وکسلر و آزمون نگهداری پیوسته سنجش شدند. بازشناسی هیجان در چهره نیز با تصاویر هیجانی چهرۀ اکمن و فرایزن (۱۹۷۶) بررسی شد.
یافته ها: یافته ها نشان دادند که تمامی متغیرها با هم همبستگی مثبت و معناداری دارند (۰/۰۰۱ p<). از سوی دیگر، نتایج آزمون t نیز نشان داد که کارکردهای شناختی بیماران اسکیزوفرنیا (که عملکرد ضعیفی در بازشناسی هیجان در چهره داشتند) در مقایسه با گروه دیگر بیماران که در آن مؤلفه عملکرد بهتری داشتند تفاوت معناداری ندارد.
نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهشی حاضر در راستای فرضیۀ پژوهش است؛ بر اساس این فرضیه، بازشناسی هیجان در عین حال که خود عملکردی مستقل است، به کارکرد صحیح عملکردهای شناختی مرتبط نیاز دارد. این نتیجه دلالت درمانی مهمی به منظور بهبود بازشناسی هیجان در چهره به عنوان کارکردی مستقل به دست می‌دهد.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1392/5/28 | پذیرش: 1392/8/1 | انتشار: 1392/10/1
دریافت: 1392/5/28 | پذیرش: 1392/8/1 | انتشار: 1392/10/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
