Ethics code: IR.UI.REC.1403.106
1- دانشجوی دکتری روانشناسی کودکان با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- دانشیار گروه روانشناسی کودکان با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (36 مشاهده)
مقدمه: اختلال طیف اوتیسم اختلالی عصبی-تحولی است که با نارسایی در تعاملات اجتماعی، ارتباطات و الگوهای رفتاری تکراری و علایق محدود مشخص میشود.
روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری 1 ماهه با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کودکان 6 تا 12 سال مبتلا به اختلال طیف اوتیسم پسر با عملکرد بالا شهر رشت در سال 1402 بود. تعداد 45 کودک به روش هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 3 گروه (دو گروه آزمایشی، یک گروه گواه) قرار داده شدند (هر گروه 15 نفر). گروه اول تحت مداخله حافظه آیندهنگر محقق ساخته در 15 جلسه، گروه دوم تحت برنامه مداخلهای حافظه آیندهنگر waldum و همکاران (2014) در 8 جلسه قرار گرفتند و گروه گواه هیچگونه مداخلهای دریافت نکرد. جهت گردآوری اطلاعات از تکلیف رایانهای نظریه ذهن Shamay-Tsoory & Aharon-Peretz (2007) استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر در نرم افزار SPSS-24 انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد هر دو روش درمانی در بهبود نظریه ذهن کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم با عملکرد بالا اثربخش بودند (0/05>P)، اما مداخله آموزش حافظه آیندهنگر محقق ساخته نسبت به برنامه مداخلهایWaldum اثربخشی بیشتری داشت (0/05>P).
نتیجهگیری: بر اساس یافتهها، میتوان از هر دو روش برای بهبود نظریه ذهن در کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم با عملکرد بالا استفاده کرد اما برای اثربخشی بیشتر بهتر است از مداخله ارتقاء حافظه آیندهنگر محقق ساخته استفاده شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
آموزش و پرورش و بازتوانی شناختی دریافت: 1404/3/27 | پذیرش: 1404/8/13