1- گروه روان شناسی و علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه خاتم، تهران، ایران.
2- Department of Psychology and Educational Sciences, Faculty of Human Science, Khatam University, Tehran, Iran
3- دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.
چکیده: (32 مشاهده)
چکیده
مقدمه: طیف وسیعی از عوامل ژنتیکی، عصبشناختی، روانشناختی و اجتماعی در سببشناسی اختلال وسواسی-اجباری دخیل هستند و شروع آن میتواند از طریق مسیرهای مختلفی ایجاد شود. هدف این پژوهش بررسی نقش میانجی همجوشی فکر-عمل و اجتناب تجربهای در رابطۀ بین ترومای دوران کودکی و علائم وسواسی- اجباری در بزرگسالان بود.
روشکار: روش پژوهش توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی افراد مراجعهکننده به کلینیکها و مراکز خدمات روانشناختی شهر تهران در سال 1403 تشکیل دادند، از این افراد 260 نفر به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه آسیبهای کودکی، پرسشنامه همجوشی فکر و عمل، پرسشنامه پذیرش و عمل- نسخه دوم و پرسشنامه تجدیدنظرشده وسواس فکری- عملی بود. همچنین تحلیل دادهها با استفاده از همبستگی پیرسون، مدلیابی معادلات ساختاری و در فضای نرمافزارهای SPSS-26 وAMOS-24 انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است و اثر مستقیم ترومای کودکی (001/0>P=؛ 64/5 t= ،33/0 = β) همجوشی فکر –عمل (001/0>P=؛ 27/11 =t؛82/0=β) و اجتناب تجربهای (001/0>P=؛ 68/10 =t؛66/0=β) بر علائم وسواسی- جبری معنادار و مثبت بود. همچنین، اثر غیرمستقیم متغیر ترومای کودکی بر علائم وسواسی- جبری از طریق نقش میانجی همجوشی فکر-عمل معنیدار (05/0>P، 66/0=b) و اثر غیرمستقیم ترومای کودکی بر علائم وسواسی- جبری از طریق نقش میانجی اجتناب تجربهای معنیدار (05/0>P، 53/0=b) بود. نتایج همچنین نشان داد که متغیرهای پژوهش در مجموع 68 درصد از واریانس علائم وسواسی- جبری را تبیین میکنند.
نتیجهگیری: نتایج حاکی از نقش میانجی همجوشی فکر- عمل و اجتناب تجربهای بین ترومای کودکی و علائم وسواسی- جبری بود. این یافتهها نشان میدهد که کاهش اجتناب تجربهای و همجوشی فکر- عمل ممکن است شیوه مناسبی جهت تکمیل درمان علائم وسواسی- جبری در افراد مبتلا به ترومای کودکی باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
روان شناسی شناختی دریافت: 1403/12/25 | پذیرش: 1404/4/29