سه شنبه 4 شهریور 1404
| English
دوره 27، شماره 1 - ( بهار 1404 )
جلد 27 شماره 1 صفحات 30-15 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
NAZARIAN J, PARHON H, MOMENI K. The relationship between cognitive control and academic procrastination among high school students: The mediating role of self-regulation. Advances in Cognitive Sciences 2025; 27 (1) :15-30
URL: http://icssjournal.ir/article-1-1754-fa.html
URL: http://icssjournal.ir/article-1-1754-fa.html
نظریان جعفر، پرهون هادی، مومنی خدامراد. رابطه کنترل شناختی با اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان دوره متوسطه: نقش میانجی خودتنظیمی. تازه های علوم شناختی. 1404; 27 (1) :15-30
جعفر نظریان*1 
، هادی پرهون2 ، خدامراد مومنی3
، هادی پرهون2 ، خدامراد مومنی3
1- دانشگاه رازی & کارشناسی ارشد، روان‌شناسی تربیتی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
2- دانشگاه رازی و استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
3- دانشگاه رازی و استاد، گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
2- دانشگاه رازی و استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
3- دانشگاه رازی و استاد، گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
چکیده: (748 مشاهده)
مقدمه: اهمال‌کاری تحصیلی وضعیتی است که در آن دانش‌آموزان به طور مستمر و ناخودآگاه از انجام به موقع وظایف و کارهای مرتبط با تحصیل خود باز می‌مانند، که این امر می‌تواند تأثیرات مخربی بر عملکرد تحصیلی آنان داشته باشد. کارکردهای اجرایی و خودتنظیمی فرآیندهایی به منظور کنترل هدف‌مند شناخت و یادگیری هستند که به طور مثبت بر نتایج تحصیلی دانش‌آموزان تأثیر گذارند. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش میانجی خودتنظیمی در رابطه بین کنترل شناختی با اهمال‌کاری تحصیلی در دانش‌آموزان متوسطه انجام شد.
روش کار: در قالب پارادایم اثبات‌گرایی، با رویکرد کمی و در چارچوب یک طرح همبستگی از نوع مدل آزمایی معادلات ساختاری از بین دانش‌آموزان 12 تا 18 سال مشغول به تحصیل در مدارس متوسطه شهر خرم‌آباد در سال تحصیلی 1402-1401 از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای 452 نفر انتخاب شدند. مقیاس‌های ارزیابی کارکردهای اجرایی Holst و Thorell
(2018)، انعطاف‌پذیری شناختی Dennis و Vander Wal (2010)، اهمال‌کاری تحصیلی McCloskey (2011) و پرسشنامه خودتنظیمیBouffard (1995) جهت گردآوری یافته‌ها مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها در چارچوب مدل‌سازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS-27 و SmartPLS-4 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج به دست آمده از مدل‌سازی معادلات ساختاری حاکی از تأثیر معنادار کنترل شناختی بر اهمال‌کاری تحصیلی (001/0>P= ؛72/8=t ؛429/0-=β)، کنترل شناختی بر خودتنظیمی (001/0>P= ؛33/6=t ؛342/0=β) و خودتنظیمی بر اهمال‌کاری تحصیلی (001/0>P= ؛70/5=t ؛245/0-=β) بود. بدین‌سان، در تأثیر کنترل شناختی بر اهمال‌کاری تحصیلی در مدل مفهومی مطالعه حاضر خودتنظیمی نقش میانجی جزئی مکمل داشت.
نتیجهگیری: در مجموع می‌توان چنین نتیجهگیری کرد که تأثیر مستقیم و غیرمستقیم کنترل شناختی بر اهمال‌کاری تحصیلی با افزایش سطح خودتنظیمی به طور معنا‌داری تشدید خواهد شد. خودتنظیمی در دانش‌آموزان نوجوان یک عامل محافظت‌کننده بین کنترل شناختی و اهمال‌کاری تحصیلی است.
روش کار: در قالب پارادایم اثبات‌گرایی، با رویکرد کمی و در چارچوب یک طرح همبستگی از نوع مدل آزمایی معادلات ساختاری از بین دانش‌آموزان 12 تا 18 سال مشغول به تحصیل در مدارس متوسطه شهر خرم‌آباد در سال تحصیلی 1402-1401 از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای 452 نفر انتخاب شدند. مقیاس‌های ارزیابی کارکردهای اجرایی Holst و Thorell
(2018)، انعطاف‌پذیری شناختی Dennis و Vander Wal (2010)، اهمال‌کاری تحصیلی McCloskey (2011) و پرسشنامه خودتنظیمیBouffard (1995) جهت گردآوری یافته‌ها مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها در چارچوب مدل‌سازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS-27 و SmartPLS-4 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج به دست آمده از مدل‌سازی معادلات ساختاری حاکی از تأثیر معنادار کنترل شناختی بر اهمال‌کاری تحصیلی (001/0>P= ؛72/8=t ؛429/0-=β)، کنترل شناختی بر خودتنظیمی (001/0>P= ؛33/6=t ؛342/0=β) و خودتنظیمی بر اهمال‌کاری تحصیلی (001/0>P= ؛70/5=t ؛245/0-=β) بود. بدین‌سان، در تأثیر کنترل شناختی بر اهمال‌کاری تحصیلی در مدل مفهومی مطالعه حاضر خودتنظیمی نقش میانجی جزئی مکمل داشت.
نتیجهگیری: در مجموع می‌توان چنین نتیجهگیری کرد که تأثیر مستقیم و غیرمستقیم کنترل شناختی بر اهمال‌کاری تحصیلی با افزایش سطح خودتنظیمی به طور معنا‌داری تشدید خواهد شد. خودتنظیمی در دانش‌آموزان نوجوان یک عامل محافظت‌کننده بین کنترل شناختی و اهمال‌کاری تحصیلی است.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
روان شناسی شناختی
دریافت: 1403/11/3 | پذیرش: 1403/11/30 | انتشار: 1403/12/23
دریافت: 1403/11/3 | پذیرش: 1403/11/30 | انتشار: 1403/12/23
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
