مقدمه: نارساخوانی از شایع‌ترین اختلال‌‌های یادگیری است که علاوه بر پردازش آوایی، می‌تواند مهارت‌های توجه و ادراک را نیز مختل کند. شواهد نشان می‌دهند کودکان نارساخوان در پردازش محرک‌‌های دیداری و شنیداری دشواری دارند. این پژوهش با هدف ارزیابی نقص‌های توجه و ادراک در کودکان نارساخوان و مقایسه‌ی آنها با کودکان عادی انجام شد.
روش‌ کار: طی یک مطالعه مقطعی، ۴۰ کودک (۲۰ کودک نارساخوان و ۲۰ کودک عادی) از مدارس و مرکز جامع تکامل کودکان بیمارستان ضیاییان به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. سنجش توجه و ادراک، با استفاده از چهار تکلیف شناختی آدبال، پلک‌زنی توجه، نشانه‌گذاری پوزنر و ادراک شباهت و تفاوت در قالب یک وب‌اپلیکیشن جامع طراحی و اجرا گردید. تکالیف در دو محتوای زبانی/غیرزبانی و در دو حالت دیداری و یا شنیداری ارائه شدند. داده‌های دقت پاسخ و زمان واکنش با استفاده از آزمون‌های تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آمیخته، واریانس تک‌عاملی در نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شدند.
یافته‌ها: کودکان نارساخوان در تکالیف زبانی و شنیداری عملکرد ضعیف‌تری از گروه کنترل داشتند (01/۰>P) و در برخی تکالیف زبانی زمان واکنش طولانی‌تری نشان دادند. افت درستی پاسخ و افزایش زمان واکنش در محرک‌‌های شنیداری_زبانی، نقش چالش‌برانگیز بار زبانی و پردازش آوایی را برجسته می‌کند. در مقابل، عملکرد در شرایط دیداری غیرزبانی تا حدی بهتر بود، اما همچنان از گروه عادی ضعیف‌تر گزارش شد.
نتیجه‌گیری: نقص‌های توجه و ادراک در کودکان نارساخوان، به ‌ویژه در موقعیت‌های زبانی و شنیداری، برجسته‌تر است. بنابراین، طراحی ابزارهای جامع ارزیابی چندوجهی و مداخلات آموزشی مبتنی بر تلفیق محرک‌‌های دیداری_شنیداری برای بهبود مهارت‌های خواندن و پردازش شناختی در این کودکان توصیه می‌شود.