مقدمه: در حال حاضر به طور گسترده پذیرفته شده که فلج مغزی بسیار بیشتر از یک "اختلال در وضعیت و حرکت" است و اغلب با طیف گسترده­ای از اختلالات، مانند اختلالات شناختی، ارتباطی و حسی_ادراکی همراه است. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌­ای بر عملکردهای اجرایی کودکان مبتلا به فلج مغزی صورت گرفت.
روش کار: مطالعۀ حاضر از نوع آزمایشی دو گروهی بود. شرکت‌­کنندگان کودکان مبتلا به فلج مغزی 7 تا 18 سال ساکن شهر تهران بودند، 36 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش (tDCS) (هر گروه 18 نفر) جای­دهی شدند. گروه آزمایش10 جلسه 20 دقیقه‌­ای به صورت پنج بار در هفته به مدت 2 هفته tDCS دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. ارزیابی با استفاده از پرسشنامه کارکردهای اجرایی BRIEF فرم والدین انجام شد و داده‌ها با استفاده از آزمون واریانس یک راهه تجزیه و تحلیل شد.
یافته­ها: نتایج نشان داد در گروه آزمایش زیر مولفه بازداری (7/2±26/77)، انتقال توجه (61/1±21/54)، کنترل هیجان (6/1 20±/80)، آغازگری (35/2±16/77)، حافظه کاری (14/2±20/54)، سازمان­دهی (98/1±38/16) و نمره کل عملکرد اجرایی (73/92±3/170) بالاتر از گروه کنترل بوده است؛ این در حالی است که در زیر مولفه‌­های برنامه­‌ریزی (56/3±23/31) و کنترل (02/62±2/17) بود که این میزان از گروه کنترل پایین­‌تر بوده است؛ با این وجود نتایج آزمون واریانس یک راهه نشان داد دو گروه به جز در زیرمولفه سازمان­دهی در سایر زیرمولفه­‌ها با یکدیگر تفاوت معناداری نداشته‌­اند (05/0≤P).
نتیجه­گیری: این مطالعه نشان داد tDCS به عنوان یک وسیله کمکی برای توان­بخشی کودکان فلج مغزی چشم‌­انداز کاربردی خوبی دارد و اگرچه نتایج بررسی­‌های این مطالعه معنادار نبود در زمینه تاثیر   tDCSبر عملکردهای اجرایی شناختی کودکان مبتلا به فلج مغزی نیاز به مطالعات بیشتری وجود دارد.