1- دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
2- استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
چکیده: (830 مشاهده)
مقدمه: شخصیت ضد اجتماعی به طور چشمگیری در سراسر جهان افزایش یافته است. عوامل علی متنوعی در شکلگیری شخصیت ضد اجتماعی وجود دارد، که غالب آنها در گذشته فرد قرار دارد. هدف از این پژوهش مدلسازی معادلات ساختاری ویژگی شخصیت ضد اجتماعی با تاکید بر تجارب نامطلوب کودکی و انعطافناپذیری روانشناختی بود.
روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی_همبستگی که در قالب الگوی معادلات ساختاری صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد مراجعهکننده به مراکز درمان روانپزشکی همدان در 6 ماهه دوم سال 1400 بودند که 361 نفر از آنها با استفاده از نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه تجارب نامطلوب دوران کودکی، پرسشنامه انعطافناپذیری روانشناختی و پرسشنامه انحراف هنجاری بودند. روش تجزیه و تحلیل دادهها معادلات ساختاری و به طور خاص روش بوت استراپینگ بود که با استفاده از نرمافزارهای و -24انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که تجارب نامطلوب کودکی و انعطافناپذیری روانشناختی اثر معنادار و مستقیمی با ویژگی شخصیت ضد اجتماعی دارند (01/0P<). همچنین تجارب نامطلوب کودکی از طریق انعطافناپذیری روانشناختی با ویژگی شخصیت ضد اجتماعی در ارتباط بود (01/0P<). تحلیل معادلات ساختار روابط میان شاخصها نشان داد که اثرگذاری مستقیم تجارب نامطلوب و انعطافناپذیر روانشناختی بر ویژگی شخصیت ضد اجتماعی به ترتیب برابر با 44/0 و 35/0 است و همچنین اثر غیرمستقیم تجارب نامطلوب کودکی با ویژگی شخصیت ضد اجتماعی 26/0 است.
نتیجهگیری: با توجه به یافتهها میتوان نتیجهگیری نمود که مدل تجارب نامطلوب کودکی پیشبینیکننده شخصیت ضد اجتماعی با نقش واسطهای انعطافناپذیری روانشناختی میباشد. لذا استفاده از درمانهایی که باعث افزایش انعطافپذیری میگردد (مانند درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) میتواند علائم شخصیت ضد اجتماعی را کاهش دهد.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
علوم اعصاب شناختی دریافت: 1401/5/22 | پذیرش: 1401/10/26 | انتشار: 1402/4/19