چهارشنبه 18 تیر 1404
| English
دوره 24، شماره 2 - ( تابستان 1401 )
جلد 24 شماره 2 صفحات 167-156 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rezayati Charan A, Gharibzadeh S. How realistic are we?: Investigating the degree of alignment between our perception and the objective reality. Advances in Cognitive Sciences 2022; 24 (2) :156-167
URL: http://icssjournal.ir/article-1-1411-fa.html
URL: http://icssjournal.ir/article-1-1411-fa.html
رضایتی چران آرمان، غریب‌زاده شهریار. ما چقدر واقع‌گرا هستیم؟: بررسی میزان مطابقت بین ادراک ما و واقعیت بیرونی. تازه های علوم شناختی. 1401; 24 (2) :156-167
1- دانشجوی دکتری علوم شناختی، پژوهشکده علوم شناختی و مغز دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2- دانشیار پژوهشکده علوم شناختی و مغز دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2- دانشیار پژوهشکده علوم شناختی و مغز دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (1746 مشاهده)
مقدمه: مساله ادراک و رابطه آن با واقعیت بیرونی از مساله‌های قدیمی در فلسفه است. این مساله در دوران معاصر در علوم شناختی هم مطالعه شده است. مهمترین بررسی‌ها در این زمینه متعلق به پژوهشگران حوزه ادراک بینایی است. نظریات سنتی‌تر در این حوزه مدعی هستند که دستگاه ادراکی زمانی اثربخش خواهد بود که بتواند واقعیت بیرونی را هرچه دقیق‌تر نمایش دهد و بنابراین منطق تکامل و انتخاب طبیعی باید به ایجاد سیستم‌های ادراکی منطبق بر واقعیت منجر شده باشد اما از سوی دیگر نظریه‌های افراطی‌ای نظیر نظریه میانجی ادراکی وجود دارند که ادعا می‌کنند برخلاف نظریه‌های کلاسیک، انتخاب طبیعی منجر به تطور دستگاه ادراکی به گونه‌ای می‌شود که ادراکات ما هیچ ارتباطی با واقعیت بیرونی نداشته باشند. ما در کارهای پیشین خود نشان داده‌ایم که حالت بهینه آن است که دستگاه ادراکی ما تقریبی از واقعیت را ارائه کند.
روش کار: در این مطالعه از مدلسازی ریاضی در چارچوب مدلسازی عامل مبنا (Agent-Based Modeling) استفاده شد.
یافته‌ها: نشان داده‌ایم که حتی با شرطه‌ای سخت‌گیرانه دستگاه ادراکی ما می‌تواند با تقریبی نزدیک به ۵۰ درصد واقعیت را نمایش دهد. همچنین با افزایش رده‌های ادراکی برای گونه تقریب زننده واقعیت تا سطح نزدیک به ۴۰ درصد، همچنان این گونه مزیت بقای بیشتری از گونههای با میانجی ادراکی و واقعگرای دقیق خواهد داشت.
نتیجه‌گیری: برخلاف نظریه میانجی ادراکی، در صورت لحاظ شرایط واقعی محیطی، نه تنها تکامل امکان بقای گونههایی که بین ادراک آنها و واقعیت هم‌خوانی وجود دارد را فراهم می‌کند، بلکه حتی امکان شکلگیری و بقای دستگاههای ادراکی تقریبزننده واقعیت با حد قابل قبولی از دقت تقریب را نیز ممکن می‌کند.
روش کار: در این مطالعه از مدلسازی ریاضی در چارچوب مدلسازی عامل مبنا (Agent-Based Modeling) استفاده شد.
یافته‌ها: نشان داده‌ایم که حتی با شرطه‌ای سخت‌گیرانه دستگاه ادراکی ما می‌تواند با تقریبی نزدیک به ۵۰ درصد واقعیت را نمایش دهد. همچنین با افزایش رده‌های ادراکی برای گونه تقریب زننده واقعیت تا سطح نزدیک به ۴۰ درصد، همچنان این گونه مزیت بقای بیشتری از گونههای با میانجی ادراکی و واقعگرای دقیق خواهد داشت.
نتیجه‌گیری: برخلاف نظریه میانجی ادراکی، در صورت لحاظ شرایط واقعی محیطی، نه تنها تکامل امکان بقای گونههایی که بین ادراک آنها و واقعیت هم‌خوانی وجود دارد را فراهم می‌کند، بلکه حتی امکان شکلگیری و بقای دستگاههای ادراکی تقریبزننده واقعیت با حد قابل قبولی از دقت تقریب را نیز ممکن می‌کند.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
مدل سازی شناختی، پردازش سیگنال و تصویربرداری مغز
دریافت: 1401/1/23 | پذیرش: 1401/2/29 | انتشار: 1401/5/20
دریافت: 1401/1/23 | پذیرش: 1401/2/29 | انتشار: 1401/5/20
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
