دوره 24، شماره 2 - ( تابستان 1401 )                   جلد 24 شماره 2 صفحات 126-113 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- واحد هوش زیستی، مرکز مغز شریف، گروه مهندسی برق، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
2- گروه روان‌پزشکی، بیمارستان روزبه، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران/ پژوهشکده علوم شناختی، پژوهشگاه دانش‌های بنیادی، تهران، ایران
چکیده:   (1237 مشاهده)
مقدمه: حساسیت پردازش حسی صفت ذاتی است که در حدود 25 درصد افراد جامعه دیده می‌­شود و با اختلال پردازش حسی متفاوت است. افزون بر مصاحبه بالینی، یکی از راه­‌های ارزیابی این ویژگی استفاده از پرسشنامه ۲۷ پرسشی حساسیت پردازش حسی است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی­‌های روان­سنجی نسخه کامل این پرسشنامه به زبان فارسی انجام شد.
روش کار: شرکت­‌کنندگان شامل 484 نفر (86/70 درصد زن) در رده سنی 18 تا 78 سال بودند که به پرسشنامه حساسیت پردازش حسی همراه با پرسشنامه افسردگی و اضطراب با استفاده از گوگل فرم پاسخ دادند تا اثرپذیری پرسشنامه مذکور بررسی شود. برای بررسی پایایی بازآزمایی پرسشنامه، پس از دو هفته 168 نفر (80/73 درصد زن) دوباره پرسشنامه حساسیت پردازش حسی را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده­‌ها از روش­های آماری آلفای کرونباخ، همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی اکتشافی یافته­‌ها با نرم­‌افزارهای MATLAB، Excel و SPSS-26 استفاده شد.
یافتهها: همسانی درونی ترجمه فارسی پرسشنامه حساسیت پردازش حسی با استفاده از آلفای کرونباخ 81/0 به دست آمده است. پایایی بازآزمایی این مقیاس 78/0 و پایایی دو نیمه کردن آزمون نیز در این پژوهش 66/0 به دست آمده است. تحلیل عاملی اکتشافی پرسشنامه، سه مولفه را نشان می­‌دهد که خرده مقیاس­‌های آن دارای روایی همگرایی خوبی هستند. ارتباط مثبت و معنا­دار حساسیت پردازش حسی با افسردگی و اضطراب تایید شده و نتایج در حالت کنترل این دو نیز یکی بوده است.
نتیجه­گیری: نسخه فارسی پرسشنامه حساسیت پردازش حسی با ۲۷ پرسش، از ویژگی­‌های روان­سنجی مناسبی برخوردار است و  قابل مقایسه با نسخه اصلی و پژوهش‌­های دیگر به زبان­‌های مختلف است و می­‌تواند در موقعیت­‌های بالینی و پژوهشی، ابزار قابل اعتمادی باشد.
متن کامل [PDF 951 kb]   (380 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: روان شناسی شناختی
دریافت: 1400/11/9 | پذیرش: 1401/2/27 | انتشار: 1401/5/20

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.