Ethics code: IR.UI.REC.1396.048
Clinical trials code: IR.UI.REC.1396.048
1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3- استاد، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4- دانشیار، گروه روانشناسی سلامت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (934 مشاهده)
مقدمه: افسردگی و خودکشی از مشکلات عمده در نظام سلامت در تمام جهان هستند و تحت تاثیر عوامل زیستی، روانی و اجتماعی_فرهنگی میباشند. هدف پژوهش حاضر مقایسه روان درمانی مبتنی بر فرهنگ با درمان شناختی_رفتاری بر افسردگی و افکار خودکشی در دختران نوجوان با توجه به نقش تعدیلگر عامل نوروتروفیک مشتق شده از مغز بود.
روش کار: پژوهش نیمهآزمایشی (پیشآزمون_پسآزمون، با گروه کنترل) بود. جامعه پژوهشی شامل دانشآموزان دختر 15 ساله شهر اصفهان بودند که به روش خوشهای چند مرحلهای 45 نفر از میان آنان انتخاب شده و به روش تصادفی در 3 گروه درمان شناختی_رفتاری، روان درمانی مبتنی بر فرهنگ و گروه کنترل گمارده شدند. هر دو گروه مداخلاتی شامل 12 جلسه آموزش نوجوانان و 3 جلسه آموزش والدین بود. متغیرها از طریق پرسشنامه افسردگی بک-2، مقیاس چندنگرشی تمایل به خودکشی (اورباخ و همکاران، 1981) و سنجش نمونههای خون بررسی گردیدند. دادهها با استفاده از نرمافزارSPSS-24 و آزمون کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند.
یافتهها: اثربخشی هر دو مداخله بر عامل نوروتروفیک مشتق شده از مغز در خون افراد به عنوان متغیر وابسته معنادار نبود و همچنین عامل نوروتروفیک مشتق شده از مغز در خون اثرات هیچ یک از دو مداخله متغیرهای وابسته را تعدیل نکرد (05/0≤P). اثربخشی هر دو مداخله بر کاهش میزان افسردگی و نیز کاهش افکار خودکشی معنادار بود اما تفاوت اثربخشی دو گروه بر میزان افسردگی معنادار نبود (05/0≤P).
نتیجهگیری: تعامل عامل نوروتروفیک مشتق شده از مغز با مداخلات روانشناختی؛ ممکن است تحت تاثیر متغیرهایی باشد که هنوز شناسایی نشده و نیز روان درمانی مبتنی بر فرهنگ در مقایسه با درمان استاندارد شناختی_رفتاری، اثربخشی خوب و قابل توجهی بر افسردگی و افکار خودکشی در دختران نوجوان داشت.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
روان شناسی شناختی دریافت: 1400/9/1 | پذیرش: 1401/4/28 | انتشار: 1401/8/24