دوره 24، شماره 2 - ( تابستان 1401 )                   جلد 24 شماره 2 صفحات 155-141 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشیار گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
2- دانشجوی ارشد روان‌شناسی تربیتی، گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
چکیده:   (1118 مشاهده)
مقدمه: با توجه به اهمیت خلاقیت در حل مسائل زندگی و یافتن راهبردهای نو، شناسایی مولفه­‌های موثر در افزایش خلاقیت ضروری است. بدین منظور، هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه­ ساده و چندگانه قدرت تحمل ابهام، انعطاف­‌پذیری شناختی و سبک­‌های تفکر با خلاقیت شناختی و هیجانی در افراد متاهل می­‌باشد.
روش کار: روش پژوهش توصیفی­ از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری این پژوهش، افراد متاهل بالای 18 سال ساکن شهر زنجان در سه ماهه اول سال 1400 بود. نمونه­‌های پژوهش با توجه به تعداد متغیرها به تعداد 163 نفر تعیین و به روش نمونه­‌گیری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه­‌های انعطاف­‌پذیری شناختی، سبک­‌های تفکر (سبک قانون­‌گذار، قضاوت­گر و اجرایی)، تحمل ابهام، خلاقیت هیجانی و خلاقیت شناختی جمع­‌آوری شدند. تجزیه­ و ­تحلیل داده­‌ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام­‌به­‌گام در نرم­‌افزار SPSS-26 انجام شد.
یافته­‌ها: نتایج بیانگر وجود رابطه­ خطی مثبت و معنادار بین انعطاف­‌پذیری شناختی، سبک­‌های تفکر و قدرت تحمل ابهام با خلاقیت شناختی و هیجانی بود (05/0P<). علاوه ­بر ­این، یافته­‌های حاصل از رگرسیون گام­‌به­‌گام نشان داد که سهم انعطاف­‌پذیری شناختی، قدرت تحمل ابهام و سبک تفکر اجرایی در پیش­بینی خلاقیت شناختی 3/36 درصد و سهم انعطاف­‌پذیری شناختی، سبک تفکر قانون­‌گذار و قدرت تحمل ابهام در پیش­بینی خلاقیت هیجانی 8/16 درصد می­‌باشد.
نتیجه­‌گیری: با توجه به یافته­‌های پژوهش، می­‌توان نتیجه گرفت که ارائه­ آموزش­‌هایی در زمینه­ بهبود قدرت تحمل ابهام، انعطاف­‌پذیری شناختی و پرورش سبک­‌های تفکر قانون­گذار و اجرایی در میان افراد متاهل می­‌تواند از طریق افزایش خلاقیت شناختی و هیجانی به بهبود شرایط زندگی و حل اختلافات و پشت­ سر گذاشتن موفقیت­‌آمیز چالش­‌ها کمک کند.
متن کامل [PDF 931 kb]   (421 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: روان شناسی شناختی
دریافت: 1400/8/23 | پذیرش: 1401/3/11 | انتشار: 1401/5/20

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.