دوره 23، شماره 4 - ( زمستان 1400 )
جلد 23 شماره 4 صفحات 32-18 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 52136
Ethics code: متاسفانه به دلیل تعطیلی دانشگاه قادر به اخذ کد نبوده ام
1- دانشجوی دکتری یادگیری حرکتی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- استاد رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
3- دانشیار رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
4- استادیار گروه مهندسی پزشکی، گروه مهندسی پزشکی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
2- استاد رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
3- دانشیار رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
4- استادیار گروه مهندسی پزشکی، گروه مهندسی پزشکی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
چکیده: (1527 مشاهده)
مقدمه: مطالعات چندی به بررسی تاثیر خطای بینایی بر عملکرد حرکتی و تکلیف شناختی تخمین سایز هدف در افراد عادی پرداخته‌اند. اما پژوهشی که به استفاده از این رویکرد بر عملکرد شناختی کودکان اوتیسم و بر مکانیسمهای زیربنایی عصبشناختی پرداخته باشد؛ مغفول مانده است. بنابراین، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات خطای بینایی ابینگهاوس بر تغییرات ادراک سایز هدف و امواج مغزی در کودکان اوتیسم با توجه به رویکرد عصبشناختی بود.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با 3 گروه (2 گروه تجربی و یک گروه گواه) بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان اوتیسم 10 ساله پسر راست دست در سال 1400 شهرستان مشهد بود. 33 کودک اوتیسم با روش نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در 3 گروه 11 نفری (2 گروه تجربی و یک گروه گواه) جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل هدف خطای بینایی جهت تمرین و دستگاه الکتروانسفالوگرام ثبت امواج مغزی بود. از آزمونهای آماری تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری جهت تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافتهها: خطای بینایی بر تغییرات سایز هدف و تغییرات امواج مغزی آلفا تاثیر معناداری دارد (05/0>P). همچنین گروه بزرگتر ادراک شده ارتباط بیشتری با کاهش موج آلفا داشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به مشخص شدن مکانیسم عصبی زیربنای خطای بینای که کاهش در موج آلفا ناحیه بینایی میباشد، میتوان از آن به عنوان یک روش تمرینی موثر در مشکلات ادراکی کودکان اوتیسم بهره برد.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با 3 گروه (2 گروه تجربی و یک گروه گواه) بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان اوتیسم 10 ساله پسر راست دست در سال 1400 شهرستان مشهد بود. 33 کودک اوتیسم با روش نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در 3 گروه 11 نفری (2 گروه تجربی و یک گروه گواه) جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل هدف خطای بینایی جهت تمرین و دستگاه الکتروانسفالوگرام ثبت امواج مغزی بود. از آزمونهای آماری تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری جهت تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافتهها: خطای بینایی بر تغییرات سایز هدف و تغییرات امواج مغزی آلفا تاثیر معناداری دارد (05/0>P). همچنین گروه بزرگتر ادراک شده ارتباط بیشتری با کاهش موج آلفا داشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به مشخص شدن مکانیسم عصبی زیربنای خطای بینای که کاهش در موج آلفا ناحیه بینایی میباشد، میتوان از آن به عنوان یک روش تمرینی موثر در مشکلات ادراکی کودکان اوتیسم بهره برد.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
علوم اعصاب شناختی
دریافت: 1400/5/20 | پذیرش: 1400/6/30 | انتشار: 1400/11/11
دریافت: 1400/5/20 | پذیرش: 1400/6/30 | انتشار: 1400/11/11
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |