دوره 12، شماره 3 - ( پاییز 1389 )                   جلد 12 شماره 3 صفحات 96-82 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
2- گروه کاردرمانی،‌ دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
3- کارشناس ارشد تحقیقات آموزشی، پژوهشکده علوم شناختی، پردیس، ایران.
چکیده:   (3334 مشاهده)
هدف: این مطالعه تأثیر استفاده از مهارت­های ادراکی- حرکتی را بر کاهش اختلالات رفتاری کودکان پنج تا هشت سالۀ مبتلا به اختلال کمبود توجه- بیش­فعالی بررسی کرده است.
روش: در این پژوهش که از نوع شبه­تجربی است، ۲۶کودک پنج تا هشت سالۀ مبتلا به اختلال کمبود توجه- بیش­ فعالی مراجعه­کننده به چهار مرکز کاردرمانی، به صورت تصادفی، به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند. ابزار این پژوهش، پرسشنامۀ کانرز والدین، سیاهۀ رفتاری کودکان، آزمون کفایت حرکتی بروینینکس- اوزرتسکی بود. پس از اجرای مداخله که شامل شش هفته تمرینات ادراکی- حرکتی بود، از مادران دو گروه آزمایش و شاهد خواسته شد مجدداً سیاهۀ رفتاری کودکان را تکمیل کنند. برای ارزیابی پس از مداخله، از آزمون مقیاس حرکتی کودکان بروینینکس اوزرتسکی برای کودکان استفاده شد.
یافته ­ها: پس از پایان دورۀ مداخله، تمام حیطه­ های مهارت­های ادراکی- حرکتی (مجموع حرکات درشت، جمع حرکات ظریف، هماهنگی اندام فوقانی و نمرۀ کلی آزمون) بهبود و در حیطۀ مشکلات رفتاری (اضطراب، مشکلات اجتماعی، مشکلات توجه، رفتارهای پرخاشگری، مشکلات دیگر) میانگین گروه آزمایش کاهش قابل ­ملاحظه­ ای نشان داد. در حیطۀ حرکات ظریف و نمرۀ کلی آزمون کفایت حرکتی بروینینکس- اوزرتسکی در گروه شاهد نیز بین پیش­آزمون و پس­آزمون تفاوت معناداری دیده شد. در اختلالات رفتاری هم نتایج نشان‌دهندۀ کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و اضطراب بود.
نتیجه­ گیری: به­نظر می‌رسد که بهبود مهارت­های حرکتی کودکان این مطالعه باعث شده است که این کودکان در موقعیت­های بازی، تحصیلی و فعالیت­های روزانه احساس کفایت و شایستگی بیشتری کنند. میزان کسب موفقیت­های بیشتر، شکست­های کمتر و در نتیجه ارزیابی­های مثبت ­تر، به کاهش پرخاشگری، اضطراب، مشکلات دیگر و به طور کلی مشکلات رفتاری کودکان این مطالعه منجر شد. 
متن کامل [PDF 903 kb]   (978 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1389/3/1 | پذیرش: 1389/5/1 | انتشار: 1389/7/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.