دوره 23، شماره 2 - ( تابستان 1400 )
جلد 23 شماره 2 صفحات 168-157 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مریم طبیعی1 
، علیرضا خرمایی* 
2، محمد نامی3 ، امیرسعید مولودی4
، علیرضا خرمایی* 2، محمد نامی3 ، امیرسعید مولودی4
1- دانشجوی دکتری زبان‌شناسی، بخش زبان‌های خارجی و زبان‌شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
2- دانشیار زبان‌شناسی، بخش زبان‌های خارجی و زبان‌شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
3- استادیار علوم اعصاب، گروه علوم اعصاب، دانشکده علوم و فناوری‌های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
4- استادیار زبان‌شناسی، بخش زبان‌های خارجی و زبان‌شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
2- دانشیار زبان‌شناسی، بخش زبان‌های خارجی و زبان‌شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
3- استادیار علوم اعصاب، گروه علوم اعصاب، دانشکده علوم و فناوری‌های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
4- استادیار زبان‌شناسی، بخش زبان‌های خارجی و زبان‌شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (2737 مشاهده)
مقدمه: موضوع مهم در دستور ساخت‌مدار جسمی‌شده این است که سیستم‌های ادراکی و حرکتی نقشی اساسی در عملکردهای عالی شناختی نظیر حافظه، درک زبان و شبیه‌سازی ذهنی دارند. طبق اطلاعات به دست آمده از مطالعات رفتاری و عصب‌شناختی مشخص شده است که یادآوری تجارب حرکتی منجر به فعالسازی مکانیسم‌های شناختی مسئول اجرای حرکت مشابه میشود و بنابراین بخش‌های حرکتی مشابه در مغز فعال می‌شوند. از این رو، سؤال مهمی که پیش می‌آید این است که تا چه حد نقص در مهارت حرکتی می‌تواند بر شبیه‌سازی حرکتی حین پردازش زبان اثرگذار باشد.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعۀ توصیفی_تحلیلی از نوع مقایسه‌ای بود. در این پژوهش 17 دانش‌آموز نارساخوان (5 دختر و 12 پسر) 8 تا 13 ساله از مراکز اختلال یادگیری شهر شیراز با داشتن معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و با همسالان طبیعی خود مورد مقایسه قرار گرفتند. جهت انتخاب نمونه‌ها، از مصاحبه بالینی، مقیاس هوش وکسلر و آزمون ادراکی_حرکتی بندر گشتالت استفاده شد.
یافته‌ها: داده‌های به دست آمده از آزمون شبیه‌سازی حرکتی حاکی از تفاوتی معنادار میان نمرات پردازش افعال همخوان (001/0P<)، ناهمخوان با اجرای حرکت عضو مشابه (001/0P<) و ناهمخوان با اجرای حرکت عضو متفاوت (001/0P<) در دو گروه آزمایش و کنترل بود.
نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش بیانگر آن است که تجارب جسمی‌شده نقش بسیار مهمی در پردازش زبان ایفاء می‌کنند و نقص در مهارت حرکتی می‌تواند تاثیراتی منفی بر فعالسازی شبیه‌سازی حرکتی داشته باشد که این موضوع تاییدکننده ماهیت جسمی‌شده زبان و ارتباط میان زبان با دیگر مهارتهای شناختی است.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعۀ توصیفی_تحلیلی از نوع مقایسه‌ای بود. در این پژوهش 17 دانش‌آموز نارساخوان (5 دختر و 12 پسر) 8 تا 13 ساله از مراکز اختلال یادگیری شهر شیراز با داشتن معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و با همسالان طبیعی خود مورد مقایسه قرار گرفتند. جهت انتخاب نمونه‌ها، از مصاحبه بالینی، مقیاس هوش وکسلر و آزمون ادراکی_حرکتی بندر گشتالت استفاده شد.
یافته‌ها: داده‌های به دست آمده از آزمون شبیه‌سازی حرکتی حاکی از تفاوتی معنادار میان نمرات پردازش افعال همخوان (001/0P<)، ناهمخوان با اجرای حرکت عضو مشابه (001/0P<) و ناهمخوان با اجرای حرکت عضو متفاوت (001/0P<) در دو گروه آزمایش و کنترل بود.
نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش بیانگر آن است که تجارب جسمی‌شده نقش بسیار مهمی در پردازش زبان ایفاء می‌کنند و نقص در مهارت حرکتی می‌تواند تاثیراتی منفی بر فعالسازی شبیه‌سازی حرکتی داشته باشد که این موضوع تاییدکننده ماهیت جسمی‌شده زبان و ارتباط میان زبان با دیگر مهارتهای شناختی است.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
فلسفه ذهن و زبان شناسی شناختی
دریافت: 1399/10/17 | پذیرش: 1400/2/6 | انتشار: 1400/6/2
دریافت: 1399/10/17 | پذیرش: 1400/2/6 | انتشار: 1400/6/2
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |