دوره 23، شماره 2 - ( تابستان 1400 )                   جلد 23 شماره 2 صفحات 156-144 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- کارشناس ارشد روان‌شناسی تربیتی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
2- دانشیار روان‌شناسی تربیتی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
3- استادیار روان‌شناسی تربیتی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
چکیده:   (2396 مشاهده)
مقدمه: کار با کلاژ­ یک نوع سبک هنری است که با چسباندن و کنار هم­ چیدن اشیاء مختلف سر و کار دارد. این روش نه تنها روشی درمانی و پیش­گیرانه از بروز برخی از اختلالات روانی است، بلکه روشی جهت تقویت توانایی­‌های مغزی از جمله کارکرد شناختی_دیداری است. هدف پژوهش، بررسی اثر­بخشی کار با کلاژ بر کارکرد شناختی_دیداری کودکان و مقیاس­‌های آن نظیر ادراک بینایی، حافظه بینایی، توانایی بنیادی بینایی بود.
روش کار: روش پژوهش آزمایشی، از نوع پیش‌­آزمون، پس­‌آزمون به همراه گروه کنترل و مرحله پیگیری بود. جامعه پژوهش تمامی کودکان دختر و پسر پیش‌­دبستانی شهر کرمان بودند که از میان آنها 40 نفر به روش نمونه­‌گیری خوشه­‌ای چند مرحله‌­ای به روش تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه 20 نفری آزمایش (10 دختر و 10 پسر) و کنترل (10 دختر و 10 پسر)، جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه تحت آموزش کلاژ طراحی شده توسط پژوهشگر (با اقتباس از بسته آموزشی توحیدی و همکاران) قرار گرفتند. روی هر دو گروه آزمایش و کنترل آزمون نگهداشت دیداری Benton به عنوان پیش‌­آزمون و پس­‌آزمون اجرا شد. داده­‌ها با استفاده کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند.
یافته‌­ها: یافته‌­ها نشان داد که تاثیر آموزش کلاژ بر مؤلفه­‌های کارکرد شناختی_دیداری در سه مقیاس­ ادراک بینایی (0001/0=P ،40=2η)، حافظه بینایی (0001/0=P ،54=2η) و توانایی بنیادی بینایی (0001/0=P ،39=2η) معنادار بود.  
نتیجه­‌گیری: به ویژه با توجه به انجام مرحله پیگیری و ماندگاری اثربخشی مداخله، نتیجه گرفته می­‌شود که کار با کلاژ روشی مناسب جهت بهبود کارکرد شناختی_دیداری کودکان است و از کلاژ می­توان به عنوان روشی در جهت افزایش توانایی­‌های شناختی آنها استفاده کرد.
متن کامل [PDF 871 kb]   (458 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: آموزش و پرورش و بازتوانی شناختی
دریافت: 1398/10/10 | پذیرش: 1400/1/29 | انتشار: 1400/6/2

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.