تلاشهای فراوانی شده است تا از پیشرفت اختلال استرس پس از تروما (PTSD) و دیگر اختلالات روانپزشکی جلوگیری شود. برای نمونه میتوان به مداخلات روانپزشکی زود هنگام بعد از وقوع تروما اشاره کرد. بررسی مطالعات گذشته نشان داده است که انجام یک جلسه رواندرمانی شناختی - رفتاری (CBT) شامل رهاسازی فرد از تجربه تروما با مداخله نکردن هیچگونه تفاوتی ندارد. مداخلات زودهنگام روانپزشکی، با رویکردهای شناختی – رفتاری نتایج زودرس مثبتی داشتهاند. با استناد به این گفته و اثرات مواجهه با واقعه و بازسازی شناختی افراد، میتوان روشی را ابداع کرد: این روش شامل چهار جلسه (CBT) زود هنگام، بعد از وقوع تروماست. برای آزمون این رویکرد، ۱۵۲ نفر از افرادی که تصادف کرده و در بخش فوریتهای پزشکی یکی از بیمارستانهای شهر لندن بستری شده بودند، انتخاب شدند. مداخله درمانی این افراد شامل چهار جلسه یک ساعته، ۵ تا ۱۰ هفته بعد از تصادف بود. در طول هر جلسه درمان افراد تشویق شدند تا واقعه را با جزئیات آن، یعنی افکار، احساسات، نگرشها، بوها، مزهها، صداها، عواطف و عکسالعملها تعریف کنند. صدای افراد ضبط و در همان جلسه برای فرد پخش گردید. پس از آن، درمانگر شناختهای تحریف شده فرد (مثلاً احساس مسئولیت در قبال وقوع آن حادثه) را مورد بحث و بررسی قرار داد.
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1383/2/20 | پذیرش: 1383/4/20 | انتشار: 1383/7/1