دوره 21، شماره 3 - ( پاییز 1398 )                   جلد 21 شماره 3 صفحات 93-84 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکترای مدل‌سازی شناختی، پژوهشکده علوم شناختی، تهران، ایران
2- استاد روان‌شناسی بالینی، دانشگاه خوارزمی، ریاست پژوهشکده علوم شناختی، تهران، ایران
3- عضو هیات علمی دانشگاه ارتش، ریاست پژوهشکده طب نظامی دانشگاه ارتش، تهران، ایران
4- عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی، مدیر گروه مدل‌سازی شناختی پژوهشکده علوم شناختی، تهران، ایران
چکیده:   (3795 مشاهده)
مقدمه: بررسی چگونگی تاثیر‌پذیری تصمیم‌گیری افراد از سایر کارکردهای شناختی و استفاده از مدل­سازی ریاضی به‌‌ درک بهتر این کارکرد شناختی و کیفیت بهتر تصمیم‌گیری‌ها کمک خواهد کرد. هدف این مطالعه معرفی یک مدل شناختی محاسباتی در حوزه تصمیم­‌گیری و بررسی قدرت آن در پیش­‌بینی تصمیمات افراد شرکت­‌کننده در آزمون تصمیم‌گیری آیوا در قیاس با دیگر مدل­‌های کلاسیک تصمیم­‌گیری بود.
روش کار: در این مطالعه از 56 نفر داوطلب با میانگین سنی 52/43 متشکل از 20 مرد و 36 زن خواسته شد تا در آزمون برد و باخت آیوا شرکت نمایند. سپس نتایج حاصل از مدل با نتایج مهمترین مدل‌های حوزه تصمیم‌­گیری از جمله مطلوبیت مورد انتظار، تسهیلات مورد انتظار و مدل چشم­‌انداز مقایسه شد. در معماری این مدل شبیه­‌سازی ساده­‌ای از مسیرهای تصمیم­‌گیری در مغز صورت گرفت. معماری انعطاف­‌پذیر این مدل با استفاده از محاسبه فاکتور تاثیر هر مفهوم برای هر فرد، ما را قادر ساخت تا به مدل­سازی تصمیم­‌گیری هر شخص به صورت منحصر به فرد بپردازیم و مفاهیمی را که در تصمیم­‌گیری هر فرد موثرتر است شناسایی کنیم.
یافته‌­ها: یافته‌های حاصل از این تحقیق نشان داد که مدل ارزش انتظاری 04/36 درصد، مدل تسهیلات انتظاری با 46/42 درصد، نظریه چشم­انداز 18/49 درصد و مدل پیشنهادی پیوندگرای شناختی با 02/73 درصد تصمیمات آزمون­‌دهندگان را پیش­‌بینی کردند.
نتیجه­‌گیری: در نتیجه می­توان گفت مدل پیوندگرای شناختی در مقایسه با سایر مدل­های کلاسیک تصمیم­‌گیری موفقیت بیشتری در پیش­‌بینی عملکرد شرکت­‌کنندگان داشته است. ضمنا با استفاده از مفهوم فاکتور تاثیر امکان تحلیل ورودی­‌های موثر بر تصمیم­‌گیری هر فرد در این آزمون را میسر می­سازد.

 
متن کامل [PDF 1709 kb]   (967 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1397/10/17 | پذیرش: 1398/3/26 | انتشار: 1398/9/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.