دوره 6، شماره 3 و 4 - ( پاییز و زمستان 1383 )
جلد 6 شماره 3 و 4 صفحات 48-37 |
برگشت به فهرست نسخه ها
محمدرضا زرین دست* 
1، سمیرا رضوی موحد2 ، آمنه رضایوف2 ، علی حائری روحانی2 ، هنگامه ذات علی2
1، سمیرا رضوی موحد2 ، آمنه رضایوف2 ، علی حائری روحانی2 ، هنگامه ذات علی2
1- دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی، گروه فارماکولوژی، تهران، ایران.
2- دانشگاه تهران، دانشکده علوم زیست شناسی، تهران، ایران.
2- دانشگاه تهران، دانشکده علوم زیست شناسی، تهران، ایران.
چکیده: (2283 مشاهده)
هدف: هیپوکامپ از مراکز اصلی یادگیری وابسته به پاداش است و با در نظر گرفتن توزیع وسیع گیرنده‌های GABAA در ناحیه CA۱ هیپوکامپ پشتی، احتمال می‌رود این گیرنده‌ها در یادگیری وابسته به پاداش نقش داشته باشند. در مطالعه حاضر، اثرات تزریق دو طرفه درون هیپوکامپی آگونیست یا آنتاگونیست گیرنده‌های GABAA بر اکتساب و بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مرفین، در موش‌های بزرگ آزمایشگاهی نر نژاد ویستار مورد بررسی قرار گرفته است.
روش: در این مطالعه تجربی- مداخله‌ای، از موش‌های بزرگ آزمایشگاهی نر بالغ، نژاد ویستار، با وزن تقریبی ۲۰۰ تا ۲۴۰ گرم استفاده شد. کلیه حیوانات با دستگاه استرئوتاکس در نواحی CA۱ هیپوکامپ پشتی به صورت دوطرفه کانول‌گذاری و پس از طی دوره بهبود، وارد آموزش‌های شرطی‌سازی و القای «ترجیح مکان شرطی‌شده» (CPP) شدند. روش مورد استفاده برای (CPP) شامل یک دوره پنج روزه با سه مرحله مجزای زیر بود:
۱- مرحله پیش شرطی‌سازی؛ ۲- مرحله شرطی سازی؛ ۳- مرحله آزمون یا بیان پاداش.
یافته‌ها: تزریق زیر جلدی مقادیر مختلف مرفین در یک روش وابسته به تعداد، ترجیح یک مکان شرطی شده (CCP) را القا نمود. تزریق موسیمول، به عنوان آگونیست گیرنده GABAA داخل CA۱، توانست (CCP) القا شده به وسیله مرفین را به طور معنی‌دار مهار کند. تزریق دوطرفه مقادیر مختلف بیکوکولین داخل نواحی CA۱ هیپوکامپ، همراه با یک مقدار بی‌اثر مرفین سبب القای معنی‌دار (CCP) گردید. موسیمول یا بیکوکولین به تنهایی بر شرطی‌سازی مکانی اثری نداشتند. همچنین نتایج نشان دادند که واکنش القا شده به وسیله تزریق دو طرفه موسیمول به CA۱، با پیش‌تیمار به وسیله بیکوکولین برگشت‌پذیر است. از سوی دیگر، تزریق دو طرفه موسیمول یا بیکوکولین داخل CA۱، بیان (CCP) مرفین را به طور معنی‌دار کاهش داد، در حالی که بر فعالیت حرکتی در مرحله آزمون اثری نداشت.
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان دادند که گیرنده‌های GABAA نواحی CA۱ هیپوکامپ، در اکتساب و بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مرفین نقش مهمی به عهده دارند.
روش: در این مطالعه تجربی- مداخله‌ای، از موش‌های بزرگ آزمایشگاهی نر بالغ، نژاد ویستار، با وزن تقریبی ۲۰۰ تا ۲۴۰ گرم استفاده شد. کلیه حیوانات با دستگاه استرئوتاکس در نواحی CA۱ هیپوکامپ پشتی به صورت دوطرفه کانول‌گذاری و پس از طی دوره بهبود، وارد آموزش‌های شرطی‌سازی و القای «ترجیح مکان شرطی‌شده» (CPP) شدند. روش مورد استفاده برای (CPP) شامل یک دوره پنج روزه با سه مرحله مجزای زیر بود:
۱- مرحله پیش شرطی‌سازی؛ ۲- مرحله شرطی سازی؛ ۳- مرحله آزمون یا بیان پاداش.
یافته‌ها: تزریق زیر جلدی مقادیر مختلف مرفین در یک روش وابسته به تعداد، ترجیح یک مکان شرطی شده (CCP) را القا نمود. تزریق موسیمول، به عنوان آگونیست گیرنده GABAA داخل CA۱، توانست (CCP) القا شده به وسیله مرفین را به طور معنی‌دار مهار کند. تزریق دوطرفه مقادیر مختلف بیکوکولین داخل نواحی CA۱ هیپوکامپ، همراه با یک مقدار بی‌اثر مرفین سبب القای معنی‌دار (CCP) گردید. موسیمول یا بیکوکولین به تنهایی بر شرطی‌سازی مکانی اثری نداشتند. همچنین نتایج نشان دادند که واکنش القا شده به وسیله تزریق دو طرفه موسیمول به CA۱، با پیش‌تیمار به وسیله بیکوکولین برگشت‌پذیر است. از سوی دیگر، تزریق دو طرفه موسیمول یا بیکوکولین داخل CA۱، بیان (CCP) مرفین را به طور معنی‌دار کاهش داد، در حالی که بر فعالیت حرکتی در مرحله آزمون اثری نداشت.
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان دادند که گیرنده‌های GABAA نواحی CA۱ هیپوکامپ، در اکتساب و بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مرفین نقش مهمی به عهده دارند.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1383/2/10 | پذیرش: 1383/4/19 | انتشار: 1383/7/1
دریافت: 1383/2/10 | پذیرش: 1383/4/19 | انتشار: 1383/7/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |