1- دانشگاه علوم پزشکی تهران،تهران، ایران
2- پزشک عمومی
چکیده: (2796 مشاهده)
ضرایب همبستگی معنیدار بین مؤلفههای مسئلهگشایی به حالت هیجانی شکل ۲:میانگین میزان اختصاصی بودن در پاسخ به محرک-واژههای خوشایند،خنثی ناخوشایند در آزمایه بازخوانی از حافظه سرگذشتی در دو گروه افسرده انگارهپرداز و انگارهناپرداز خودکشی. نگاهی به ضرایب همبستگی به دست آمده در تحقیق حاضر،حاکی از آن است که بیش-کلیگرا بودن اطلاعات بازخوانی شده از حافظه سرگذشتی با کاهش اقدامات "مربوط"در ارائه راهحلها(در آزمایه مسئله گشایی)،افت نسبت مربوط بودن و افزایش زمان تأخیر در ارائه راهحلها همراه است. هر چند عملکرد دو گروه در این شاخص تفاوت آماری معنیداری را نشان نداد،اما در بررسی همبستگیها نتیجهای این چنین به دست آمد:تعداد کلمات فزونتر همراه است با اختصاصیتر بودن بازخوانی اطلاعات از حافظه؛راهحلهای کاراتر با تولید کلمات بیشتر هنگام بازخوانی از حافظه سرگذشتی همراه بود. با این وجود چنانچه بپذیریم که مسئلهگشایی کارا متکی بر بازخوانی رضایتبخش اطلاعات اختصاصی از حافظه سرگذشتی است،پس کاربد فنونی برای ترتیب،یادداشت نویسیهای روزانه از وقایع زندگی و حفظ آنها برای اثر بخشی رفتار درمانی شناختی مهم است؛این کار باعث میشود تا وقایع جاری به طور اختصاصی رمزگذاری شوند و رمزگذاریهای بیش-کلیگرا در آینده کاهش یابد؛پس به این ترتیب از ناامیدی در آینده و امکان اقدام به خودکشی خود به خود کاسته میشود. اما آنچه این مطالعه،در یک نگاه کلی،به دست آورد(۱)شدت ناامیدی بیماران افسرده دارای انگاره پردازی خودکشی فزونتر از گروه افسرده انگارهناپرداز بود؛(۲)تأخیر زمانی در دادن پاسخ در هر دو آزمایه مسئلهگشایی و بازخوانی از حافظه سرگذشتی بین دو گروه معنیدار بود؛ (۳)انگارهپردازان خودکشی اطلاعات بیش-کلیگرا از حافظه سرگذشتی بازخوانی میکردند؛(۴)کارایی راهحلهای ارائه شده توسط گروه انگارهپرداز نسبت به گروه دیگر کمتر بود.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1396/9/26 | پذیرش: 1396/9/26 | انتشار: 1396/9/26