در متون علمی تناقض در مورد موسیقی و زبان زیاد به چشم میخورد. از یک سو مطالعات موردی - شاهد بر روی بیماران با آسیب مغزی که توانایی استفاده از زبان و موسیقی را از دست دادهاند نشان داده است که مناطق مربوط به زبان و موسیقی در مغز کاملا جدا و مستقل از یکدیگرند. از سوی دیگر مطالعاتی وجود دارند که با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی کاربردی (fMRI) به بررسی عملکرد مغز سالم پرداختهاند. این تحقیقات بر خلاف یافتههای نوروسایکولوژیک حاکی از آن هستند که مناطق مشترک زیادی در مغز کسانی که در حال تحلیل و درک زبان یا موسیقی هستند فعال میباشد.
برای رفع این تضاد پژوهشگران به بررسی دقیق فرایند درک اصوات و شنوایی پرداختهاند و هر روز بیش از پیش در مییابند که عقیده وجود مراکز مستقل زبان و موسیقی برای توجیه اینگونه ارتباطات پیچیده بسیار خام و ابتدایی است. هر یک از این دو پدیده وابسته به فعالیت شبکهای از مراکز در مغز هستند و همپوشانی نسبی بین شبکه درک زبان و شبکه درک موسیقی وجود دارد.
رابرت زاتور (Robert Zatoore) روانشناس و دانشمند عصب شناسی شناختی در انستیتوی عصبشناسی مونترال دانشگاه مک گیل معتقد است که موسیقی و زبان هر یک حوزهای بسیار پیچیده با فرایندهای شناختی فراوان دارند.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1381/3/5 | پذیرش: 1381/5/14 | انتشار: 1381/7/1