دوره 19، شماره 3 - ( پاییز 1396 )
جلد 19 شماره 3 صفحات 70-62 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دکتری مدیریت آموزش عالی، سرپرست پردیس آیت الله طالقانی، دانشگاه فرهنگیان قم
2- استاد دانشگاه تهران، دانشکدۀ روانشناسی و علومتربیتی، گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی
2- استاد دانشگاه تهران، دانشکدۀ روانشناسی و علومتربیتی، گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی
چکیده: (3235 مشاهده)
هدف: هدف این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش مهارت های فراشناختی به دانشجو-معلم دانشگاه فرهنگیان، بر مهارت های فراشناختی آنهاست.
روش: روش این پژوهش شبه آزمایشی با طرح دوگروهیِ پیش آزمون-پس آزمون بود. مهارت های فراشناختی با استفاده از پرسشنامه ی خودارزیابی مهارت های فراشناختی با ۷۰ گزاره و ۹۴/۰==ɑ ارزیابی شد. هر یک از دو گروه آزمایش و گواه شامل ۱۲ دانشجوی نیم سال پنجم دانشگاه بودند. نخست دو گروه به وسیله ی پرسشنامه ارزیابی شدند و پس از هشت جلسه آموزش مهارت های فراشناختی به گروه آزمایش ، مجددا« هر دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته ها: آموزش مهارت های فراشناختی به گروه آزمایش، مهارت های فراشناختی آنها را نسبت به گروه گواه بهبود بخشید و آموزش اثری معادل ۳۶۰/۰=ƞ۲ ایجاد کرد. این تغییرات در سطح ۰۱/۰ معنا دار بود. در پی بررسی کلی تغییرات مهارت های فراشناختی ، به تغییرات هر یک از مولفه های سه گانه پرداخته شد. آموزش، دانش شناختی گروه آزمایش را در مقایسه با گروه گواه بهبود بخشید و اثری معادل ۳۲۷/۰=ƞ۲ ایجاد کرد که در سطح ۰۱/۰ معنا دار بود.تنظیم شناختی گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه نیز بر اثر آموزش مهارتهای فراشناختی بهبود یافت که با تاثیری معادل ۲۹۶/۰=ƞ۲ در سطح ۰۱/۰ معنا دار بود.
هر چند میانگین نمرات باورهای شناختی گروه آزمایش بیشتر از گروه گواه بود، نتایج آموزش مهارت های فراشناختی به دانشجویان نشان داد که تاثیر این آموزش ها بر باورهای شناختی معنا دار نبوده است.
نتیجه گیری: یافته ها نشان دادند که آموزش مهارت های فراشناختی به بهبود مهارت های فراشناختی می انجامد و به ویژه بر دانش شناختی و تنظیم شناختی تاثیر می گذارد.
روش: روش این پژوهش شبه آزمایشی با طرح دوگروهیِ پیش آزمون-پس آزمون بود. مهارت های فراشناختی با استفاده از پرسشنامه ی خودارزیابی مهارت های فراشناختی با ۷۰ گزاره و ۹۴/۰==ɑ ارزیابی شد. هر یک از دو گروه آزمایش و گواه شامل ۱۲ دانشجوی نیم سال پنجم دانشگاه بودند. نخست دو گروه به وسیله ی پرسشنامه ارزیابی شدند و پس از هشت جلسه آموزش مهارت های فراشناختی به گروه آزمایش ، مجددا« هر دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته ها: آموزش مهارت های فراشناختی به گروه آزمایش، مهارت های فراشناختی آنها را نسبت به گروه گواه بهبود بخشید و آموزش اثری معادل ۳۶۰/۰=ƞ۲ ایجاد کرد. این تغییرات در سطح ۰۱/۰ معنا دار بود. در پی بررسی کلی تغییرات مهارت های فراشناختی ، به تغییرات هر یک از مولفه های سه گانه پرداخته شد. آموزش، دانش شناختی گروه آزمایش را در مقایسه با گروه گواه بهبود بخشید و اثری معادل ۳۲۷/۰=ƞ۲ ایجاد کرد که در سطح ۰۱/۰ معنا دار بود.تنظیم شناختی گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه نیز بر اثر آموزش مهارتهای فراشناختی بهبود یافت که با تاثیری معادل ۲۹۶/۰=ƞ۲ در سطح ۰۱/۰ معنا دار بود.
هر چند میانگین نمرات باورهای شناختی گروه آزمایش بیشتر از گروه گواه بود، نتایج آموزش مهارت های فراشناختی به دانشجویان نشان داد که تاثیر این آموزش ها بر باورهای شناختی معنا دار نبوده است.
نتیجه گیری: یافته ها نشان دادند که آموزش مهارت های فراشناختی به بهبود مهارت های فراشناختی می انجامد و به ویژه بر دانش شناختی و تنظیم شناختی تاثیر می گذارد.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1395/12/15 | پذیرش: 1396/3/11 | انتشار: 1396/7/1
دریافت: 1395/12/15 | پذیرش: 1396/3/11 | انتشار: 1396/7/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |