دوره 19، شماره 3 - ( پاییز 1396 )
جلد 19 شماره 3 صفحات 13-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
فریبا سپهری* 
1، فرزاد فرهودی2 ، کریم عسگری3 ، محمدرضا نجفی4 ، سوگل یدالهی5
1، فرزاد فرهودی2 ، کریم عسگری3 ، محمدرضا نجفی4 ، سوگل یدالهی5
1- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه اصفهان، اصفهان
2- دانشجوی دکترای روانشناسی ،گروه روانشناسی، دانشگاه فردوسی، مشهد
3- استادیار و عضو هیئت علمی گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه اصفهان، اصفهان
4- استاد دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، گروه مغز و اعصاب
5- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه اصفهان، اصفهان
2- دانشجوی دکترای روانشناسی ،گروه روانشناسی، دانشگاه فردوسی، مشهد
3- استادیار و عضو هیئت علمی گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه اصفهان، اصفهان
4- استاد دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، گروه مغز و اعصاب
5- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه اصفهان، اصفهان
چکیده: (3418 مشاهده)
هدف: هدف پژوهش حاضر ، بررسی اثر «بیوفیدبک الکترومیوگرافی همراه با آموزش آرمیدگی» بر علایم روانشناختی بیماران مبتلا به میگرن مزمن شهر اصفهان بود.
روش: برای اجرای پژوهش دو بیمار مبتلا به میگرن مزمن به شیوه ی نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در این پژوهش، روش مورد منفرد با طرح A-BB به کار رفت ؛ به این صورت که پس از تعیین موقعیت خط پایه، مداخله آغاز شد و آزمودنی ها ۲۴ جلسه مداخله ی ۴۵ دقیقه ای انفرادی دریافت کردند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس اضطراب، افسردگی و استرس (DASS۲۱) استفاده شد.
یافته ها: یافته های این پژوهش براساس شاخص های تحلیل دیداری نشان داد که مداخله ی مورد نظر برای هر دو آزمودنی موثر بوده است
نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که درمان بیوفیدبک الکترومیوگرافی همراه با آموزش آرمیدگی، علایم روانشناختی (اضطراب و استرس) بیماران مبتلا به میگرن مزمن را کاهش می دهد، بنابراین پیشنهاد می شود این روش درمانی در کنار دارودرمانی که به کاهش علایم روان شناختی شایع در بیماران مبتلا به میگرن مزمن و به دنبال آن افزایش فاصله ی زمانی حملات میانجامد، به کار رود
روش: برای اجرای پژوهش دو بیمار مبتلا به میگرن مزمن به شیوه ی نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در این پژوهش، روش مورد منفرد با طرح A-BB به کار رفت ؛ به این صورت که پس از تعیین موقعیت خط پایه، مداخله آغاز شد و آزمودنی ها ۲۴ جلسه مداخله ی ۴۵ دقیقه ای انفرادی دریافت کردند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس اضطراب، افسردگی و استرس (DASS۲۱) استفاده شد.
یافته ها: یافته های این پژوهش براساس شاخص های تحلیل دیداری نشان داد که مداخله ی مورد نظر برای هر دو آزمودنی موثر بوده است
نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که درمان بیوفیدبک الکترومیوگرافی همراه با آموزش آرمیدگی، علایم روانشناختی (اضطراب و استرس) بیماران مبتلا به میگرن مزمن را کاهش می دهد، بنابراین پیشنهاد می شود این روش درمانی در کنار دارودرمانی که به کاهش علایم روان شناختی شایع در بیماران مبتلا به میگرن مزمن و به دنبال آن افزایش فاصله ی زمانی حملات میانجامد، به کار رود
واژه‌های کلیدی: بیوفیدبک الکترومیوگرافی، آموزش آرمیدگی، میگرن مزمن، علایم روانشناختی، پژوهش مورد منفرد
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1395/12/18 | پذیرش: 1396/3/3 | انتشار: 1396/7/1
دریافت: 1395/12/18 | پذیرش: 1396/3/3 | انتشار: 1396/7/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |