دوره 14، شماره 4 - ( زمستان 1391 )                   جلد 14 شماره 4 صفحات 48-39 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشیار بخش روان شناسی بالینی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
2- کارشناس روان شناسی بالینی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
چکیده:   (3548 مشاهده)
هدف: به نظر شماری از محققان، نقص بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا در آزمایه های حساسیت تباین، بسامد دو برابر و آزمایه های فضایی-زمانی حاکی از عملکرد نابهنجار مسیر عصبی مگنوس لولار  آنهاست. با وجود این، هنوز مشخص نشده که آیا این نابهنجاری یک نشان گر استعداد است یا از فرایند بیمار شدن ناشی می شود. در این تحقیق تلاش شده است تا با بررسی عملکرد افراد دارای ویژگی های اسکیزوتیپی در آزمایۀ بسامد دو برابر، نقص مسیر عصبی مگنوسلولار در حالت پیش مرضی بیماری اسکیزوفرنی آزمون شود.
روش: در این پژوهش میدان بینایی ۳۰ فرد دارای ویژگی های اسکیزوتیپی و ۳۰ فرد بهنجار با دستگاه پیشرفتۀ کامپیوتری پریمتری هامفری آزموده شد. نمرات دو گروه در آزمایۀ بسامد دو برابر با استفاده از آزمون تی برای گروه های مستقل مقایسه شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که عملکرد هر دو چشم افراد دارای ویژگی های اسکیزوتیپی در آزمایۀ بسامد دو برابر ضعیفتر از افراد بهنجار است(P<۰/۰۰۱).
نتیجه گیری: این نتایج به طور کلی نشان دهندۀ نابهنجاری مسیر دیداری مگنو در افراد اسکیزوتیپی است. نتایج از این فرضیه که نابهنجاری مسیر دیداری مگنو یک نشان گر استعداد و مستقل از دورۀ بیماری، مصرف دارو و شدت علایم است حمایت می کنند.
متن کامل [PDF 459 kb]   (841 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1391/6/1 | پذیرش: 1391/8/1 | انتشار: 1391/10/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.