دوره 18، شماره 1 - ( بهار 1395 )
جلد 18 شماره 1 صفحات 78-68 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سیده رقیه نورانی جورجاده1 
، علی مشهدی* 2، زهرا طبیبی2 ، فرزان خیرخواه3
، علی مشهدی* 2، زهرا طبیبی2 ، فرزان خیرخواه3
1- روان شناسی بالینی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
2- گروه روان شناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
3- گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل، مازندران، ایران.
2- گروه روان شناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
3- گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل، مازندران، ایران.
چکیده: (3897 مشاهده)
هدف: اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی یکی از اختلالات عصب- تحولی شایع دوران کودکی است که با سه مشخصه ی نارسایی توجه، فزونکنشی و تکانشگری شناخته می شود. بررسی اثر آموزش کنش های اجرایی مبتنی بر زندگی روزمره، بر بهبود کنشوری اجرایی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی است.
روش:از بین کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی مراجعه کننده به بخش روانپزشکی کودک و نوجوان بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل، ۱۶ کودک هفت تا ۱۰ ساله ی مبتلا به این اختلال، با روش نمونه گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه هشت نفره (مداخله و کنترل) جای داده شدند. آزمودنی ها در دو مرحل هی پیش آزمون و پس آزمون با مقیاس نارساکنشوری اجرایی بارکلی (BDEFS) سنجیده شدند.
گروه مداخله به همراه مادرانشان ۱۱ جلسه ی یک ساعته آموزش کنشهای اجرایی مبتنی بر زندگی روزمره دریافت کرد. داده ها با استفاده از نسخه ی ۱۹ نرم افزارSPSS و با روش تحلیل کوواریانس تک متغیری (ANCOVA) و و تحلیل کوواریانس چندمتغیری (ANCOVA) بررسی شد.
یافته ها نشان دادند که گروه مداخله نسبت به گروه کنترل در مرحله ی پسآزمون در خلاصه کنشهای اجرایی به طور معناداری (۰/۰۰۱>p) بهبود یافته است. این بهبود در هر پنج خرده آزمون مقیاس نارساکنشوری اجرایی بارکلی شامل مهار خود، خودانگیزشی، خودنظم جویی هیجانی، خودسازماندهی و مدیریت زمان مشاهده شد.
نتیجه گیری:آموزش کنش های اجرایی مبتنی بر زندگی روزمره، سبب بهبود کنشوری اجرایی در کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی میشود.
روش:از بین کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی مراجعه کننده به بخش روانپزشکی کودک و نوجوان بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل، ۱۶ کودک هفت تا ۱۰ ساله ی مبتلا به این اختلال، با روش نمونه گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه هشت نفره (مداخله و کنترل) جای داده شدند. آزمودنی ها در دو مرحل هی پیش آزمون و پس آزمون با مقیاس نارساکنشوری اجرایی بارکلی (BDEFS) سنجیده شدند.
گروه مداخله به همراه مادرانشان ۱۱ جلسه ی یک ساعته آموزش کنشهای اجرایی مبتنی بر زندگی روزمره دریافت کرد. داده ها با استفاده از نسخه ی ۱۹ نرم افزارSPSS و با روش تحلیل کوواریانس تک متغیری (ANCOVA) و و تحلیل کوواریانس چندمتغیری (ANCOVA) بررسی شد.
یافته ها نشان دادند که گروه مداخله نسبت به گروه کنترل در مرحله ی پسآزمون در خلاصه کنشهای اجرایی به طور معناداری (۰/۰۰۱>p) بهبود یافته است. این بهبود در هر پنج خرده آزمون مقیاس نارساکنشوری اجرایی بارکلی شامل مهار خود، خودانگیزشی، خودنظم جویی هیجانی، خودسازماندهی و مدیریت زمان مشاهده شد.
نتیجه گیری:آموزش کنش های اجرایی مبتنی بر زندگی روزمره، سبب بهبود کنشوری اجرایی در کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی میشود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |