دوره 13، شماره 4 - ( زمستان 1390 )                   جلد 13 شماره 4 صفحات 36-27 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- علوم شناختی، پژوهشکدۀ علوم شناختی، تهران، ایران.
2- عضو هیئت علمی پژوهشکده علوم شناختی، تهران، ایران.
3- علوم اعصاب شناختی پژوهشکده علوم شناختی، تهران، ایران.
چکیده:   (2865 مشاهده)
هدف: در پردازش اطلاعات، «خود » یک ساختار شناختی خاص شناخته می شود. یکی از پدید ههایی که در این زمینه مورد توجه قرار گرفته، نوعی سوگیری حافظه به نام اثر ارجاع به خود است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر ارجاع به خود و ارجاع به دیگری در پردازش صفات مثبت و منفی است.
روش: در این پژوهش نمون های متشکل از 150 دانشجوی دختر از دانشگاه تهران به طور داوطلبانه شرکت کردند. در مرحلۀ اول، دوگروه از اجرای تکلیف فراخنای حافظه، پس خوراند (مثبت یا منفی) دریافت کرده و یک گروه به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. پس از اجرای تکالیف ارجاع به خود و ارجاع به دیگری، یک تکلیف بازشناسی برای صفاتی که قبلاً در ارجاع به خود و ارجاع به دیگری رمزگردانی شده بود اجرا شد.
یافته ها: تجزیۀ داده ها با یک طرح تحلیل واریانس سه عاملی نشان داد که صفات مثبت نسبت به صفات منفی و صفات خودارجاع نسبت به صفات دیگر ارجاع با سرعت بیشتری رمزگردانی و بازشناسی می شوند. اثر پس خوراند فقط درگروهی مشاهده شد که پس خوراند مثبت دریافت کرده بودند. سرعت رمزگردانی در این گروه بیشتر از گروه کنترل بود.
نتیجه گیری: به نظر می رسد، پردازش اطلاعاتی که به خود مربوط می شوند و نیز پردازش اطلاعات مثبت و منفی تحت تأثیر محتوای خودپنداره و اهداف انگیزشی هستند و خود در ثبت و ذخیره و بازیابی اطلاعات نقش اساسی دارند.
متن کامل [PDF 416 kb]   (1320 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1390/6/1 | پذیرش: 1390/8/1 | انتشار: 1390/10/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.