جمعه 31 فروردین 1403
| English
دوره 17، شماره 4 - ( زمستان 1394 )
جلد 17 شماره 4 صفحات 12-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Salehi Aghdam K, Nazari M A, Azimirad V. Design and Development of a Computer Game for
Time Reproduction Training: A Pilot Study
. Advances in Cognitive Sciences 2016; 17 (4) :1-12
URL: http://icssjournal.ir/article-1-353-fa.html
URL: http://icssjournal.ir/article-1-353-fa.html
صالحی اقدم خدیجه، نظری محمد علی، عظیمی راد وحید. طراحی و ساخت بازی رایانه‌ای برای تقویت بازتولید زمان: یک مطالعه مقدماتی. تازه های علوم شناختی. 1394; 17 (4) :1-12
1- کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه تبریز
2- دکترای تخصصی علوم اعصاب، دانشیار گروه روانشناسی، آزمایشگاه علوم اعصاب شناختی، دانشگاه تبریز
3- دکتری مهندسی مکانیک، استادیار دانشکده مهندسی فناوری های نوین دانشگاه تبریز
2- دکترای تخصصی علوم اعصاب، دانشیار گروه روانشناسی، آزمایشگاه علوم اعصاب شناختی، دانشگاه تبریز
3- دکتری مهندسی مکانیک، استادیار دانشکده مهندسی فناوری های نوین دانشگاه تبریز
چکیده: (3297 مشاهده)
هدف: پیشرفت های اخیر در علوم اعصاب نشان دادهاند که افراد می توانند از طریق آموزش شناختی مغزشان را جهت بهبود توانایی های شناختی نظیر حافظه کاری و توجه آموزش دهند. از سویی دیگر، مبتنی بر مدل دروازه توجه، درک زمان نتیجه فرایندهای شناختی مثل توجه و حافظۀ کاری است.
روش: با در نظر گرفتن موارد بالا، ابزار تقویت بازتولید زمان در قالب بازی به‌منظور بهبود این فرایند شناختی طراحی و ساخته شد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اولیۀ تأثیر بازی ساخته شده روی عملکرد بازتولید زمان بود. بدین منظور، در چهارچوب طرح تک آزمودنی(A-B) تعداد آزمودنی ( 6-12 ساله) مورد بررسی قرار گرفتند. عملکرد آزمودنیها در تکلیف بازتولید زمان در چهار مرحله ارزیابی شد: - مرحلۀ خط پایه، - حین جلسه‌های آموزش، - بلافاصله پس از اتمام جلسه های آموزش به‌عنوان پس‌آزمون و - سی روز پس از مرحلۀ پس‌آزمون به‌عنوان مرحلۀ پیگیری. برای همه‌ی آزمودنی ها اندازه اثر با روش d کوهن و PND محاسبه شد.
یافته ها: باوجود تأثیر مداخله برای برخی آزمودنیها، نتایج کلی تغییرپذیری زیادی نشان داد. علاوه بر این، عملکرد آزمودنیها در تکلیف بازتولید زمان با عملکرد آن‌ها در جلسه‌های آموزش مقایسه شدند تا انتقال اثر بهبود در بازی به تکلیف ارزیابی بررسی شود و نتایج این مقایسه نیز نشان داد که تأثیر آموزش متغیر است.
نتیجه گیری: احتمالاً تغییرپذیری برای انتقال اثر به دلیل تفاوت در ماهیت ابزار ارزیابی و آموزش بود. این یک مطالعۀ اولیه برای بررسی نحوۀ اثر آموزش ادراک زمان از طریق بازی بوده و مطالعه های بیشتری برای نتیجه گیری نیاز است.
روش: با در نظر گرفتن موارد بالا، ابزار تقویت بازتولید زمان در قالب بازی به‌منظور بهبود این فرایند شناختی طراحی و ساخته شد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اولیۀ تأثیر بازی ساخته شده روی عملکرد بازتولید زمان بود. بدین منظور، در چهارچوب طرح تک آزمودنی(A-B) تعداد آزمودنی ( 6-12 ساله) مورد بررسی قرار گرفتند. عملکرد آزمودنیها در تکلیف بازتولید زمان در چهار مرحله ارزیابی شد: - مرحلۀ خط پایه، - حین جلسه‌های آموزش، - بلافاصله پس از اتمام جلسه های آموزش به‌عنوان پس‌آزمون و - سی روز پس از مرحلۀ پس‌آزمون به‌عنوان مرحلۀ پیگیری. برای همه‌ی آزمودنی ها اندازه اثر با روش d کوهن و PND محاسبه شد.
یافته ها: باوجود تأثیر مداخله برای برخی آزمودنیها، نتایج کلی تغییرپذیری زیادی نشان داد. علاوه بر این، عملکرد آزمودنیها در تکلیف بازتولید زمان با عملکرد آن‌ها در جلسه‌های آموزش مقایسه شدند تا انتقال اثر بهبود در بازی به تکلیف ارزیابی بررسی شود و نتایج این مقایسه نیز نشان داد که تأثیر آموزش متغیر است.
نتیجه گیری: احتمالاً تغییرپذیری برای انتقال اثر به دلیل تفاوت در ماهیت ابزار ارزیابی و آموزش بود. این یک مطالعۀ اولیه برای بررسی نحوۀ اثر آموزش ادراک زمان از طریق بازی بوده و مطالعه های بیشتری برای نتیجه گیری نیاز است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
