Research code: 8066
Ethics code: IR.IUMS.REC1399648
1- دانشجوی دکتری علوم شناختی، گروه مدلسازی شناختی، پژوهشکده علوم شناختی، تهران، ایران
2- محقق پسا دکتری، پژوهشکده علوم شناختی، پژوهشگاه علوم بنیادی، تهران، ایران
3- دانشکده روانشناسی، دانشگاه کالیفرنیا، دیویس، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا
4- استاد هوش مصنوعی، گروه هوش مصنوعی، دانشکده مهندسی کامپیوتر، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
چکیده: (3100 مشاهده)
مقدمه: هنگام تصمیمگیری در زندگی واقعی، در بسیاری از موارد، شواهد به مرور و در طول زمان در دسترس افراد قرار میگیرند. افراد قادر هستند بعد از دریافت دو پالس اطلاعاتی کوتاه، شواهد را به خوبی با هم ادغام کرده و به تصمیم برسند؛ اما مشخص نیست که قطعیت افراد در اینگونه شرایط چگونه شکل میگیرد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی قطعیت افراد پس از دریافت پالس اطلاعاتی جدید بود.
روش کار: به منظور ایجاد موقعیت تصمیمگیری ادراکی، آزمایشی با محرک نقاط تصادفی طراحی شد. در هر یک از آزمایههای این آزمایش، یک و یا دو پالس اطلاعاتی به افراد نمایش داده میشد و شرکتکنندگان میبایست بر مبنای اطلاعات دریافتی، به طور همزمان، تصمیم و قطعیت تصمیم خود را اعلام میکردند. به منظور درک تاثیر فاصله زمانی بین پالسهای اطلاعاتی، پالس دوم بلافاصله و یا حداکثر یک ثانیه بعد از اتمام پالس اول به افراد نمایش داده میشد. به منظور توضیح ادغام شواهد و شکلگیری قطعیت، علاوه بر تحلیل دادههای رفتاری، مدلهای محاسباتی نیز به کار گرفته شد.
یافتهها: بر اساس دادههای این پژوهش، با آن که صحت شرکتکنندگان در آزمایههای حاوی دوپالس اطلاعات، بیش از آنچه انتظار میرفت، بهبود یافت اما قطعیت در این آزمایهها، تفاوت چندانی با آزمایههای تکپالس نداشت و از پیشبینی مدل کمتر بود. همچنین، حساسیت فراشناخت افراد که نشاندهنده هماهنگی صحت و قطعیت است، در آزمایههای دوپالس، بیش از انتظار، بهبود یافت.
نتیجهگیری: این نتایج نشان میدهد که ارائه اطلاعات اندک و تدریجی با وجود وقفه زمانی بین ارائه شواهد، افراد را به تصمیمهای پایدارتری سوق میدهد. این نتایج در بازاریابی و اقتصاد رفتاری کاربرد دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
مدل سازی شناختی، پردازش سیگنال و تصویربرداری مغز دریافت: 1399/9/13 | پذیرش: 1399/12/16 | انتشار: 1400/6/2