دوره 22، شماره 4 - ( زمستان 1399 )
جلد 22 شماره 4 صفحات 64-56 |
برگشت به فهرست نسخه ها
جواد ریاحی1 
، بهروز عبدلی* 
2، امیر حق‌پرست3
، بهروز عبدلی* 2، امیر حق‌پرست3
1- دکتری رفتار حرکتی، گروه علوم رفتاری، شناختی و فناوری ورزش، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2- دانشیار رفتار حرکتی، گروه علوم رفتاری، شناختی و فناوری ورزش، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
3- دکتری عمومی، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
2- دانشیار رفتار حرکتی، گروه علوم رفتاری، شناختی و فناوری ورزش، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
3- دکتری عمومی، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (1997 مشاهده)
مقدمه: نتایج پژوهش‌های اخیر نشان داده است که آموزش فضایی والدین پیش از لقاح منجر به بهبود حافظه فضایی فرزندان می‌شود. اما، فرآیند یادگیری متاثر از تجربیات والدین در فرزندان مورد بررسی قرار نگرفته است. لذا تحقیق حاضر با هدف بررسی دقیق و کوشش به کوشش اثرات یادگیری یک تکلیف فضایی توسط پدران پیش از لقاح بر فرآیند یادگیری و شکل‌گیری حافظه در فرزندان نر از طریق تحلیل عملکرد فرزندان نر پدران آموزش دیده (یا آموزش ندیده) در تکلیف ماز آبی موریس انجام گرفت.
روش کار: در مطالعه حاضر، رت‌های نر 8 هفته‌ای نژاد ویستار به دو گروه تمرین فضایی و بدون تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین فضایی در 5 روز متوالی در پروتکل ماز آبی موریس شرکت کرد اما گروه بدون تمرین در هیچگونه برنامه آموزشی شرکت نکرد. پس از پایان پروتکل تمرین، رت‌های هر دو گروه با رت‌های ماده بالغ وارد مرحله جفت‌گیری شدند. پس از تولد فرزندان از هر گروه 16 رت نر یک ماهه انتخاب و از طریق تکلیف ماز آبی موریس یادگیری و حافظه فضایی آنان مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که فرزندان نر پدران آموزش دیده به طور قابل توجهی زمان گریز کوتاه‌تر، سرعت شنا بالاتر و مسافت کلی شنا کردن کوتاه‌تری داشته و حافظه فضایی آنان نسبت به فرزندان نر پدران آموزش ندیده بهبود یافته بود.
نتیجه‌گیری: این یافته‌ها نشان می‌دهد که تمرینات فضایی پدران پیش از لقاح، یادگیری فضایی و روند تحکیم حافظه فرزندان نر را تسهیل می‌کند و همچنین می‌تواند منجر به بهبود انگیزش فرزندان در دستیابی به اهداف شود.
روش کار: در مطالعه حاضر، رت‌های نر 8 هفته‌ای نژاد ویستار به دو گروه تمرین فضایی و بدون تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین فضایی در 5 روز متوالی در پروتکل ماز آبی موریس شرکت کرد اما گروه بدون تمرین در هیچگونه برنامه آموزشی شرکت نکرد. پس از پایان پروتکل تمرین، رت‌های هر دو گروه با رت‌های ماده بالغ وارد مرحله جفت‌گیری شدند. پس از تولد فرزندان از هر گروه 16 رت نر یک ماهه انتخاب و از طریق تکلیف ماز آبی موریس یادگیری و حافظه فضایی آنان مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که فرزندان نر پدران آموزش دیده به طور قابل توجهی زمان گریز کوتاه‌تر، سرعت شنا بالاتر و مسافت کلی شنا کردن کوتاه‌تری داشته و حافظه فضایی آنان نسبت به فرزندان نر پدران آموزش ندیده بهبود یافته بود.
نتیجه‌گیری: این یافته‌ها نشان می‌دهد که تمرینات فضایی پدران پیش از لقاح، یادگیری فضایی و روند تحکیم حافظه فرزندان نر را تسهیل می‌کند و همچنین می‌تواند منجر به بهبود انگیزش فرزندان در دستیابی به اهداف شود.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
علوم اعصاب شناختی
دریافت: 1399/7/11 | پذیرش: 1399/7/16 | انتشار: 1399/11/2
دریافت: 1399/7/11 | پذیرش: 1399/7/16 | انتشار: 1399/11/2
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |