مقدمه: انعطاف‌پذیری شناختی به عنوان توانمندی فرد در برقراری تعادل زیستی و روانی در شرایط خطرناک است و با افزایش سن کاهش می‌یابد. تمریناتی که بتواند انعطاف­پذیری شناختی را بهبود ببخشند از اهمیت زیادی برخوردارند. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی یک دوره تمرینات ورزش مغزی بر انعطاف­پذیری شناختی مردان سالمند بود.
روش کار: پژوهش حاضر نیمه­تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری کلیه سالمندان مرد بودند. بنابراین 30 شرکت­کننده به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه 15 نفری تجربی و گواه قرار گرفتند. گروه تجربی طی هشت هفته، هفته­ای دو مرتبه و هر جلسه 30 دقیقه به اجرای تمرینات ورزش مغزی پرداختند. از آزمون دسته­بندی کارت ویسکانسین ا برای ارزیابی انعطاف­پذیری شناختی استفاده شد. داده­ها به وسیله آزمون تحلیل کوواریانس یکراهه در سطح معناداری(05/0≥P ) به کمک نرم افزار SPSS-25 تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان­دهندۀ تفاوت معنادار بین گروه تجربی و گواه بود (01/0>P). با توجه به مقادیر میانگین گروه­ها مشخص شد که گروه تجربی دارای انعطاف­پذیری شناختی بهتری نسبت به گروه گواه بود.
نتیجه گیری: : بنابراین به مربیان و شاغلین در امر سالمندان پیشنهاد می­شود برای بهبود انعطاف­پذیری از این روش جدید تمرینی استفاده شود.                      

واژه‌های کلیدی: ورزش مغزی، سالمندان، انعطاف‌پذیری، عملکرد شناختی