شنبه 1 اردیبهشت 1403
| English
دوره 22، شماره 4 - ( زمستان 1399 )
جلد 22 شماره 4 صفحات 136-124 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Majidizanjani N, Mokhtabad Emraei M, Etesam I. Explaining the role of spatial reasoning in architectural design
(Qualitative case study: Design experience in an architectural atelier). Advances in Cognitive Sciences 2021; 22 (4) :124-136
URL: http://icssjournal.ir/article-1-1151-fa.html
URL: http://icssjournal.ir/article-1-1151-fa.html
مجیدی زنجانی نسیم، مختاباد امرئی مصطفی، اعتصام ایرج. تبیین جایگاه استدلال فضایی در روند طراحی معماری
(موردپژوهی کیفی: تجربۀ طراحی در آتلیۀ معماری). تازه های علوم شناختی. 1399; 22 (4) :124-136
1- دانشجوی دکتری معماری، گروه معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- استاد هنر، گروه هنر، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3- استاد معماری، گروه معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- استاد هنر، گروه هنر، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3- استاد معماری، گروه معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (2415 مشاهده)
مقدمه: با این که استدلال فضایی به عنوان نوعی شناخت، از جمله عوامل ذهنی موثر بر پاسخ خلاقانه معماری است، در خصوص جایگاه آن در روند طراحی معماری و مراحلش، مشکلات آموزشی و شناختی حل نشده بسیاری وجود دارد. لذا هدف پژوهش حاضر، تبیین جایگاه استدلال فضایی در روند طراحی معماری و مراحلش بود.
روش کار: روش این پژوهش کیفی و نظر به ماهیت تبیین مدل و مورد پژوهی، دارای دو گام اصلی بود. گام نخست، با روش توصیفی_تحلیلی با بهره از تحلیل محتوا در دو حوزه علوم شناختی و معماری انجام گرفت. گام دوم شامل مورد پژوهی کیفی تجربۀ دانشجویان ارشد معماری پیرامون تجربۀ طراحی آنها و تحلیل توصیفی داده‌های حاصل از پرسشنامه بود.
یافته‌ها: بر اساس یافته‌های تحلیلی گام اول، توسعه استدلال فضایی از طریق توسعه حافظه فعال به طور غیر مستقیم در بهبود روند طراحی معماری نقش دارد و از طریق بهبود توانایی‌هایی همچون تجسم فضایی، بازسازی تصاویر و جهت‌یابی فضایی که لازمۀ بسیاری از توانش‌های پایه در معماری هستند، به طور مستقیم سبب بهبود روند طراحی معماری است. یافته‌ها در گام دوم حاکی از آن بود که توانش‌های پایه مرتبط با استدلال فضایی در تمامی مراحل طراحی معماری، خصوصا بر مرحلۀ اشراق مورد استفاده قرار می‌گیرند.
نتیجه‌گیری: با توجه به مدل تبیین شده از جایگاه استدلال فضایی در پردازش اطلاعات و تاثیر آن بر مراحل فرآیند خلاقانه طراحی معماری و نتایج موردپژوهی در این تحقیق، استدلال فضایی بر تمامی مراحل طراحی معماری نقش داشته و استدلالی اساسی برای بهبود روند طراحی معماری به شمار میرود.
روش کار: روش این پژوهش کیفی و نظر به ماهیت تبیین مدل و مورد پژوهی، دارای دو گام اصلی بود. گام نخست، با روش توصیفی_تحلیلی با بهره از تحلیل محتوا در دو حوزه علوم شناختی و معماری انجام گرفت. گام دوم شامل مورد پژوهی کیفی تجربۀ دانشجویان ارشد معماری پیرامون تجربۀ طراحی آنها و تحلیل توصیفی داده‌های حاصل از پرسشنامه بود.
یافته‌ها: بر اساس یافته‌های تحلیلی گام اول، توسعه استدلال فضایی از طریق توسعه حافظه فعال به طور غیر مستقیم در بهبود روند طراحی معماری نقش دارد و از طریق بهبود توانایی‌هایی همچون تجسم فضایی، بازسازی تصاویر و جهت‌یابی فضایی که لازمۀ بسیاری از توانش‌های پایه در معماری هستند، به طور مستقیم سبب بهبود روند طراحی معماری است. یافته‌ها در گام دوم حاکی از آن بود که توانش‌های پایه مرتبط با استدلال فضایی در تمامی مراحل طراحی معماری، خصوصا بر مرحلۀ اشراق مورد استفاده قرار می‌گیرند.
نتیجه‌گیری: با توجه به مدل تبیین شده از جایگاه استدلال فضایی در پردازش اطلاعات و تاثیر آن بر مراحل فرآیند خلاقانه طراحی معماری و نتایج موردپژوهی در این تحقیق، استدلال فضایی بر تمامی مراحل طراحی معماری نقش داشته و استدلالی اساسی برای بهبود روند طراحی معماری به شمار میرود.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
آموزش و پرورش و بازتوانی شناختی
دریافت: 1399/4/13 | پذیرش: 1399/7/28 | انتشار: 1399/11/2
دریافت: 1399/4/13 | پذیرش: 1399/7/28 | انتشار: 1399/11/2
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
