هدف: در طی سال‌های گذشته، موضوع کانابینوییدها و سوء مصرف این ترکیبات، توجه بسیاری را به خود معطوف کرده است. هدف پژوهش حاضر، مطالعه نقش سیستم کانابینوییدی و تداخل این سیستم با سیستم اوپیوییدی در یادگیری وابسته به وضعیت می‌باشد.
روش: در این مطالعه تجربی، تزریق داخل بطنی دوزهای مختلف آگونیست‌ها و ‌آنتاگونیست‌های کانابینوییدی و تزریق زیر جلدی مورفین، در مدل اجتنابی غیرفعال، مورد استفاده قرار گرفته است.
یافته‏ ها: آنتاگونیست‌های کانابینوییدی از یادآوری حافظه به وسیله مورفین در یادگیری وابسته به وضعیت در روز آزمایش ممانعت می‌کنند.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که بهبود یادآوری حافظه با مورفین یا حداقل بخشی از آن به وسیله گیرنده‌های کانابینوییدی القا می‌‌شود.