چهارشنبه 5 اردیبهشت 1403
| English
دوره 12، شماره 2 - ( تابستان 1389 )
جلد 12 شماره 2 صفحات 68-59 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Salehzadeh M, Kalantari M, Molavi H, Ebrahimi A. Effectiveness of Cognitive–Behavioral Group Therapy on Depression in Intractable Epileptic Patients (with Focusing on Dysfunctional Attitudes in Epilepsy) . Advances in Cognitive Sciences 2010; 12 (2) :59-68
URL: http://icssjournal.ir/article-1-108-fa.html
URL: http://icssjournal.ir/article-1-108-fa.html
صالح زاده مریم، کلانتری مهرداد، مولوی حسین، ابراهیمی امراله. اثر گروه‌درمانی شناختی-رفتاری بر افسردگی بیماران صرعی مقاوم به دارو (با تأکید بر نگرشهای ناکارآمد ویژۀ صرع). تازه های علوم شناختی. 1389; 12 (2) :59-68
مریم صالح زاده* 
1، مهرداد کلانتری2 ، حسین مولوی3 ، امراله ابراهیمی4
1، مهرداد کلانتری2 ، حسین مولوی3 ، امراله ابراهیمی4
1- روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
2- دانشیار گروه روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
3- استاد گروه روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
4- استادیار گروه روان‌پزشکی، مرکز تحقیقات علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
2- دانشیار گروه روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
3- استاد گروه روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
4- استادیار گروه روان‌پزشکی، مرکز تحقیقات علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (2456 مشاهده)
هدف: افسردگی شایعترین اختلال روانی همراه صرع است و بیشترین واریانس در نمرات کیفیت زندگی بیماران صرعی را تعیین میکند. کارآمدترین شیوۀ رواندرمانی موجود در درمان افسردگی، رفتاردرمانی - شناختی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر رفتار درمانی شناختی بر افسردگی بیماران صرعی مقاوم به داروست که با تأکید بر نگرشهای ناکارآمد ویژۀ صرع، در شهر اصفهان اجرا شد.
روش: در این پژوهش، ۲۰ بیمار مبتلا به تشنجات مزمن، پاسخ ضعیف به دارو و دارای افسردگی بالینی خفیف تا متوسط، بهصورت تصادفی، در دو گروه آزمایش (۱۰ نفر) و شاهد (۱۰ نفر) قرار داده شدند. برای گروه آزمایش، هشت جلسۀ هفتگی رفتاردرمانی شناختی با تأکید بر بازسازی شناختی و اصلاح تحریفات شناختی افسرده‌ساز و آموزش فنون رفتاری به کار گرفته شد. ابزارهای پیش‌آزمون و پس‌آزمون برای هر دو گروه، مقیاس افسردگی همیلتون بود.
یافته‌ها: تحلیلها نشان دادند که میانگین نمرات افسردگی در گروه آزمایش در مرحلۀ پس‌آزمون، کاهش معناداری داشته است.
نتیجه گیری: رفتاردرمانی شناختی با تمرکز بر نگرشهای ناکارآمد ویژۀ بیماری صرع، در کاهش افسردگی همراه این بیماری، به عنوان یک درمان مکمل، کارآیی چشمگیری دارد.
روش: در این پژوهش، ۲۰ بیمار مبتلا به تشنجات مزمن، پاسخ ضعیف به دارو و دارای افسردگی بالینی خفیف تا متوسط، بهصورت تصادفی، در دو گروه آزمایش (۱۰ نفر) و شاهد (۱۰ نفر) قرار داده شدند. برای گروه آزمایش، هشت جلسۀ هفتگی رفتاردرمانی شناختی با تأکید بر بازسازی شناختی و اصلاح تحریفات شناختی افسرده‌ساز و آموزش فنون رفتاری به کار گرفته شد. ابزارهای پیش‌آزمون و پس‌آزمون برای هر دو گروه، مقیاس افسردگی همیلتون بود.
یافته‌ها: تحلیلها نشان دادند که میانگین نمرات افسردگی در گروه آزمایش در مرحلۀ پس‌آزمون، کاهش معناداری داشته است.
نتیجه گیری: رفتاردرمانی شناختی با تمرکز بر نگرشهای ناکارآمد ویژۀ بیماری صرع، در کاهش افسردگی همراه این بیماری، به عنوان یک درمان مکمل، کارآیی چشمگیری دارد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
